Neogotycki pałac w Siedlnicy powstał z przebudowy starszego założenia w 1847 roku z fundacji rodu Pikerów.
Jest to piętrowa budowla założona na planie prostokąta, na wysokim podpiwniczeniu, z ryzalitami przy dłuższych bokach. Całość została nakryta dachami dwuspadowymi, ozdobionymi licznymi wieżyczkami i sterczynami. W osi budynku znajdują się dwa czteroosiowe ryzality, frontowy i ogrodowy. Ryzalit frontowy zwieńczony został prostym szczytem, flankowanym w narożnikach ozdobnymi sterczynami, a ryzalit ogrodowy mieszczący arkadowy portyk z tarasem, w części parterowej został mocno wysunięty i podobnie jak frontowy oflankowany sterczynami. Pierwotnie elewacje były otynkowane i boniowane. Wokół pałacu rozciąga się zaniedbany ogród i park krajobrazowy. Pałac był otoczony murem kamiennym, który oddzielał go i park od kościoła i reszty wsi.
Obecnie zdewastowany pałac po pożarze jest częściowo zamieszkany przez osoby prywatne. Do części użytkowanej prowadzi dobudowany najprawdopodobniej w latach powojennych ganek przy elewacji wschodniej i schody przy elewacji północnej.
Siedlnica jest położona 7 km na południe od Wschowy, przy lokalnej drodze do Szlichtyngowej. Z drogi nr 12 należy po ok km skręcić w lewo. Pałac znajduje się w centrum wsi.
Zdjęcia wykonano w lipcu 2007 roku