Bastejowy zamek w Sielcu został zbudowany pod koniec XVI wieku, prawdopodobnie z fundacji Uhrowieckich herbu Suchekomnaty, którzy przejęli wieś w 1543 roku od rodziny Smoków herbu Ślepowron.

Warownia miała kształt nieregularnego z bastejami w narożach i głównym wjazdem w kurtynie zachodniej. Basteję, która się najlepiej zachowała wzniesiono na planie koła i była ona zbudowana z kamienia i oblicowana cegłą. Posiadała dwie kondygnacje naziemne i była podpiwniczona. Basteje flankujące południową kurtynę miały narys czworoboczny. Mur obwodowy łączący basteje był zwieńczony attyką.

W latach 1964-65 przeprowadzono badania wykopaliskowe, które niestety nie dostarczyły danych umożliwiających odtworzenie pełnego układu funkcjonalno-przestrzennego warowni. Zamek po raz pierwszy występuje w źródłach pisanych w 1601 roku, w dokumencie mocą którego Jan i Andrzej Uhrowieccy zrzekli się wsi na rzecz swojego stryja Andrzeja. W XVII wieku nowi właściciele rodzina Daniłowiczów herbu Sas prawdopodobnie przebudowała zamek. Na skutek wybuchu prochu w 1678 roku, zamek uległ zniszczeniu i nie został odbudowany. Od XVIII wieku Sielec przeszedł w ręce rodu Rzewuskich, którzy w drugiej połowie XIX wieku zbudowali w tu parterowy dworek (osobny artykół), w którym obecnie mieści się szkoła. Ruiny warowni uległy rozbiórkom w ciągu XVIII i XIX wieku oraz w latach 1945-50. Zachowała się tylko okrągła basteja od strony północno-zachodniej, oraz fragment kurtyny do niej przylegający.

Sielec jest położony 12 km na południe od Chełma, przy lokalnej drodze do Majdanu Leśniowskiego. Ruiny znajdują się w północnej części wsi, po wschodniej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.