Pałac w Siemczynie stylem nawiązujący do francuskich wzorów budowli rezydencjonalnych o charakterystycznym rozplanowaniu „entre court et jardin” (pomiędzy dziedzińcem a ogrodem), wzniesiony został w latach 1722-26 przez Henryka Bernarda von Goltza.

Rezydencję założono na planie podkowy z prostokątnym korpusem głównym i dwoma krótkimi ryzalitami przyległymi do naroży elewacji ogrodowej. Podpiwniczoną, dwukondygnacyjną bryłę przykryto dachem mansardowym z zaakcentowaniem centralnej partii trójkątnym tympanonem wieńczącym ryzalit z wejściem głównym poprzedzonym wysokimi schodami. Boczne części fasady podzielono płaskimi, boniowanymi lizenami i prostokątnymi oknami: podwójnymi przy ryzalicie i pojedynczymi w skrajnych partiach fasady. Fasadę ogrodową poprzedzono tarasem. Na osi centralnej pałacu wytyczono aleję dojazdową zakończoną – tuż przy drodze – okazałą bramą z rzeźbami dwóch rycerzy z tarczami ustawionymi na słupkach bramy. Przed fasadą pałacu rozciągał się dziedziniec honorowy, a bliżej drogi przeddziedziniec, obudowany oficynami i budynkami gospodarczymi. Barokowe wnętrza urządzono w układzie dwutraktowym z holem i klatką schodową na osi wejścia głównego oraz salonem ogrodowym i dwupokojowymi apartamentami po bokach. W holu usytuowano trójbiegową klatkę schodową z dwoma arkadami opartymi na filarach w porządku toskańskim. Salony ozdobiono sztukateriami, a w późniejszym okresie polichromiami, z których przetrwały jedynie nikłe fragmenty. Do dziś zachowały się trzy barokowe kominki. Po drugiej stronie fasady rozciągał się ogród, w formie parterowych rabat z otwartymi widokami na otaczającą przestrzeń.

W 1793 roku zadłużoną posiadłość w Siemczynie kupił Henryk August von Arnim, który rozbudował pałac o dwa skrzydła boczne, dostawione pod koniec XIX wieku do elewacji południowej i północnej. Następną przebudowę przeprowadził na początku XX wieku kolejny właściciel majątku, von Bredow. Dobudował on do fasady pałacu czterofilarowy portyk, zmienił stolarkę okien i drzwi oraz wystrój elewacji skrzydła południowego. Po II wojnie światowej pałac przez długi czas użytkowany był przez miejscowy PGR, który przeprowadzał jedynie bieżące remonty. Od kilku lat obiekt wraz z budynkami gospodarczymi jest własnością prywatną. W byłym folwarku znajduje się hotel, a pałac oczekuje na generalny remont.

Siemczyno jest położone 6,5 km na zachód od Czaplinka, przy drodze nr 20 do Złocieńca. Pałac znajduje się w centrum wsi, po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2010 roku.