Pierwszy zamek w Słońsku został wzniesiony po 1249 roku przez ówczesnych właścicieli Wedlów, którym margrabia brandenburski Ludwik zezwolił na zbudowanie warowni. W 1375 roku zamek należał do rodziny Vockenrode. Była to zapewne ceglana lub szkieletowa budowla wzniesiona na platformie usytuowanej na lewym brzegu Łęczny, o wymiarach około 25 x 25 metrów, otoczona fosą i moczarami. W 1410 roku miasteczko i zamek nabył biskup lubuski, a następnie w 1415 roku dobra przeszły w ręce Henryka Kinicha, a po jego śmierci jako spadek wcielone zostały do dóbr elektora brandenburskiego.

         W 1426 roku posiadłość przekazano w zastaw joannitom. Joannici zburzyli zamek rycerski i na jego miejscu wznieśli w latach 1427-29 większy, przeznaczony na siedzibę baliwa. Zamek został wzniesiony na planie prostokąta o wymiarach 32,5 x 43 metry. Główny dom mieszkalny stanął wzdłuż kurtyny wschodniej. Była to budowla podpiwniczona, kilkukondygnacyjna, wzniesiona z cegły na wysokiej kamiennej podmurówce. Pozostałą powierzchnię zamku zajmował długi i wąski dziedziniec otoczony murami obwodowymi. Całość była otoczona nawodnioną fosą. Zamek średniowieczny był dwukrotnie przebudowywany: w połowie XVI wieku przez baliwa Tomasza von Runge w stylu renesansowym i w XVII wieku przez baliwa Jana Maurycego księcia Nassau w stylu barokowym, według projektu Piotra Posta z Hagi. Druga przebudowa nadała zamkowi formę pałacowej rezydencji utrzymanej w duchu północnego baroku. 

         Po spaleniu zamku przez Szwedów w 1652 roku,  przez 10 lat pozostawał on w ruinie i dopiero w 1661 roku podjęto jego odbudowę. Założenie barokowe oparto na kwadracie o wymiarach 43 x 43 metry. Wschodnią część jego powierzchni zajmował budynek mieszkalny, zachodnią zaś dziedziniec otoczony niskim 1,2 m murem. Dziedziniec został sztucznie podwyższony o 4 m, stąd zamek od strony zachodniej był dwukondygnacyjny, z pozostałych zaś stron posiadał trzy kondygnacje. Całość oblewała nawodniona fosa, przez którą prowadziły od zachodniej i wschodniej strony drewniane mosty. W 1810 roku po likwidacji zakonu zamek przejęło stowarzyszenie arystokratyczne pod nazwą Zakon Joannitów Królestwa Pruskiego. Wówczas zamek adaptowano na potrzeby tego stowarzyszenia zmieniając rozkład wnętrz. Stowarzyszenie organizowało zjazdy rycerzy joannickich z całych Niemiec. W zamku utworzono również muzeum i archiwum zakonu joannitów. Po zakończeniu II wojny pamiątki po zakonie zostają rozproszone, a zamek niszczeje. Ostatecznie spłonął w 1975 roku, pozostały tylko fragmenty murów głównych pozbawione stropów.

         Słońsk jest położony 11 km na wschód od Kostrzyna nad Odrą, przy drodze nr 22 do Gorzowa Wielkopolskiego. Ruiny zamku znajdują się w północnej części miasteczka obok kościoła.

         Zdjęcia wykonano w maju 2009 roku.