Levoca (pol-Lewocza) została założona w drugiej połowie XIII wieku. Od 1271 roku miasto było siedzibą samorządu 24 miast spiskich. Dzięki swoim zabytkom zalicza się do najważniejszych miast słowackich.

Wokół rynku znajduje się około 50 gotyckich, renesansowych i barokowych kamieniczek mieszczańskich, z arkadowymi wewnętrznymi podwórzami. Z pośród nich należy wyróżnić renesansowy dom Thurzonów z bogato zdobioną fasadą i attyką oraz dom mistrza Pawła. Na środku Głównego Rynku stoi ratusz wzniesiony pod koniec XV wieku w stylu gotyckim, który w XVII wieku został przebudowany w stylu renesansowym. Obok ratusza znajduje się gotycki kościół św. Jakuba zbudowany pod koniec XIII wieku. Jest on drugim pod względem wielkości kościołem na Słowacji. W świątyni znajdują się bardzo cenne ołtarze i rzeźby pochodzące z pracowni mistrza Pawła z Lewoczy. Ołtarz główny zbudowany na początku XVI wieku, wysoki na 18,6 m, dłuta mistrza Pawła jest najwyższym ołtarzem na świecie. Przy ratuszu stoi barokowa dzwonnica wzniesiona w latach 1661-65, połączona jednym dachem z ratuszem. Przed ratuszem znajduje się klatka hańby z 1600 roku, w której wystawiano na widok publiczny rozpustne kobiety. Całe Stare Miasto jest otoczone murami obronnymi z basztami i bramami prowadzącymi do wewnątrz. Przy Bramie Koszyckiej znajduje się gotycki kościół Św. Ducha i klasztor franciszkanów, powstałe w XIV wieku.

Lewocza była kulturalnym centrum reformacji na Słowacji, a upadek miasta nastąpił po antyhabsburskich powstaniach w XVII wieku. Obecnie pieczołowicie odrestaurowane kamieniczki, ratusz i katedra stanowią miejski rezerwat architektoniczny, licznie odwiedzany przez turystów z całego świata.

Lewocza jest położona na słowackim Spiszu, 25 km na wschód od Popradu, przy drodze nr 18 do Preszowa.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2004 roku.