Pierwsza wzmianka o Liptowskim Mikulaszu (słow-Liptovsky Mikulaś) pochodzi z 1286 roku z czasów Władysława IV Kumana. Przez większość swych dziejów miasto należało do lokalnego możnowładczego rodu Pongraczów. W pierwszej połowie XIV wieku miasto uzyskało spore znaczenie handlowe, między innymi w 1424 roku otrzymało prawo organizowania targów dwukrotnie w ciągu roku. W XVI wieku w Mikulaśu znacznie rozwinęło się rzemiosło. W 1677 roku miasto stało się siedzibą władz komitatu Liptów.

W 1713 roku w mieście stracono legendarnego zbójnika słowackiego Juraja Janosika. W XIX wieku Liptovsky Mikulaś stał się ośrodkiem słowackiego odrodzenia narodowego. 10 maja 1848 słowaccy działacze narodowi ogłosili w Mikulaśu ” Żądania narodu słowackiego”, po czym, aby uniknąć aresztowania, szybko wyjechali z kraju.

Centralnym miejscem w mieście jest duży prostokątny rynek (Námestie osloboditeľov), na którego środku stoi ratusz. Na wprost ratusza znajduje się kościół św. Mikołaja wzniesiony pod koniec XIII wieku (wielokrotnie przebudowywany), za którym stoi pomnik pisarza Janka Krala, którego muzeum znajduje się przy rynku, przed kościołem. Rynek otaczają rzędy starych domów mieszczańskich, tu znajduje się dwór (Pongrácovská kúria), który przez wieki należał do szlacheckiego rodu Pongraczów. Zaraz obok jest dwór Illeszhazych (Illešházyovská kúria) oraz okazała siedziba żupy (Župný dom). Plac został w 1991 roku uznany za strefę zabytkową. Niedaleko od głównego placu możemy podziwiać kolejne zabytki architektury: kościół ewangelicki ze starą plebanią, synagogę, a także budynek Gimnazjum im. M. M. Hodžy. Plac został w 1991 roku uznany za strefą historyczna. 

Liptovsky Mikulaś jest położony w Kotlinie Liptowskiej nad rzeką Wag, na wschodnim brzegu sztucznego zbiornika wodnego Liptovska Mara. Przez miasto przebiega droga krajowa nr 18 i autostrada D1 z Rużemberoka do Popradu.

Zdjęcia wykonano w lutym 2008 roku.