Jaskinia Postojna (Postojnska Jama) to perła Krasu, krainy rozciągającej się między Postojną a Triestem, gdzie obficie występują rzadkie zjawiska przyrodnicze, takie jak: lejki krasowe, jaskinie, znikające rzeki i okresowe jeziora. Niektóre z tych zjawisk, powstałych na skutek wypłukiwania rozpuszczalnych skał wapiennych zostały tu po raz pierwszy opisane, stąd też Słowenia uważana jest za krainę klasycznych form krasowych. Jednym z najciekawszych obiektów jest Jaskinia Postojna.

Zwiedzanie jaskini trwa około półtorej godziny. Dla celów turystycznych udostępniono 5200 m doskonale przygotowanych korytarzy. Dwukilometrowy odcinek trasy początkowej pokonujemy kolejką elektryczną, po czym ponad kilometr poruszamy się pieszo z przewodnikiem oglądając najpiękniejsze fragmenty jaskini i na koniec znów wracamy kolejką do wyjścia. Jaskinia została odkryta w 1818 roku, choć samo wejście było znane dużo wcześniej, o czym świadczą odkryte napisy na ścianach, niektóre pochodzące już z XIII wieku. Znalezione w jaskini kamienne narzędzia i kości wymarłych zwierząt pozwoliły archeologom ustalić że była ona zamieszkana przed ponad 50 tysiącami lat.

Pierwszą kolejkę podziemną zbudowano w 1872 roku, a w 1884 zainstalowano pierwsze oświetlenie elektryczne. W 1967 roku zbudowano nową dwutorową okrężną kolejkę, co sprawia że jaskinię może podziwiać codziennie nawet 14000 turystów. Najciekawsze miejsca w jaskini to : Kalwaria – najwyższy punkt jaskini, Piękne Groty, Most Rosyjski, Grota Rurkowa i Sala Koncertowa o powierzchni 3000 metrów kwadratowych, która może pomieścić do 10000 osób. Jaskinia została ukształtowana w skale wapiennej ok. 70 milionów lat temu, w okresie kredowym.

Podziemne rzeki wyżłobiły korytarze na trzech poziomach. Najstarsze korytarze, w wielu miejscach zniszczone i niedostępne , znajdują się najwyżej, a najmłodsze najniżej w dalszym ciągu są żłobione przez podziemną rzekę Pivkę. Najobszerniejsze, środkowe piętro jaskini wydrążyła poprzedniczka Pivki na początku epoki lodowcowej, około 1,5 miliona lat temu. Jaskinia Postojna słynie z niezwykłego bogactwa nacieków o zróżnicowanych kształtach i barwach. Nacieki są różnej wielkości. Najmniejsze są rurki i stalaktyty zwisające ze stropu, a największe zaś stalagmity i wyrastające z podłoża kopy. W wieku miejscach stalaktyty i stalagmity zrastają się tworząc kolumny zwane stalagmatami. Na ścianach obserwujemy liczne tzw. draperie i zasłony. W jaskini panuje stała temperatura, latem i zimą jest tu około 10* C.

W podziemnym świecie jaskini żyje wiele zwierząt jaskiniowych: rzadkie gatunki chrząszczy, pająków, świerszczy i stonóg. Najciekawszym wśród nich jest ogoniasty płaz – odmieniec jaskiniowy. Jego ciało o długości do 30 cm jest białawe lub różowe, niewidzące oczy ma ukryte pod skórą, a oddycha pierzastymi, zewnętrznymi skrzelami. Odmieniec żyje do 100 lat i znaleźć go można w wodach Krasu Dynarskiego, gdzie odżywia się mikroskopijnie małymi stworzeniami. Osobniki znajdujące się w pokazowym basenie pozostają w nim tylko przez dwa miesiące, po czym wracają na wolność i zastępuje się je nowymi osobnikami. 

Postojna znajduje się w regionie Notranjska, 50 km na południowy-zachód od stolicy Lublany (Ljubljana), przy autostradzie A1 prowadzącej nad morze. Jaskinia znajduje się na północno-zachodnim skraju miasta. 

Zdjęcia wykonano w maju 2008 roku