Młyn Zamkowy w Słupsku został wybudowany obok mostu nad Młynówką w pierwszej połowie XIV wieku, jeszcze przed wzniesieniem zamku. Jest to najstarszy zachowany obiekt przemysłowy w Polsce, wybudowany na posesji książęcej jako młyn wodny. Początkowo spełniał funkcję spichlerza, o czym świadczą jego duże rozmiary oraz małe i wąskie okienka typu spichlerzowego.

Jest to budynek założony na planie prostokąta, trzypoziomowy, przykryty dwuspadowym dachem, wzniesiony z cegły; elewacja wschodnia o konstrukcji ryglowej; elewacja północna rozczłonkowana sześcioma tynkowanymi wnękami zamkniętymi w formie oślego grzbietu; elewacja zachodnia ma także dwie wnęki zamknięte formą oślego grzbietu; elewacja południowa frontowa posiada od zachodu prostokątny aneks. Kamień młyński poruszało koło wodne zainstalowane na kanale przekopanym od Słupi. Ilość wody w kanale była regulowana odpowiednimi stawidłami. Po roku 1925 koło wodne zastąpiono turbiną umieszczoną w specjalnym budyneczku przylegającym do młyna.

Budynek został przebudowany na początku XVI wieku, a następnie w latach 1863, 1880 i na początku XX wieku. W latach 1965 – 68 w młynie przeprowadzono prace konserwatorskie, przystosowując budynek do celów muzealnych. Obecnie w młyn mieści ekspozycję i pracownię Działu Etnograficznego Muzeum Pomorza Środkowego oraz Galerię Bursztynową. 

Słupsk jest położony 50 km na zachód od Lęborka, przy drodze nr 6 do Koszalina. Młyn znajduje tuż obok zamku.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2015 roku.