Obecny kościół parafialny w Smardzewie pw. św. Stanisława Kostki jest trzecią świątynią stojącą w tym miejscu. Pierwszą świątynią była wystawiona w latach 70-tych XVII stulecia drewniana kaplica p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Budowę nowego – z fundacji Teresy Radzymińskiej – drewnianego kościoła wyświęconego w 1772 roku, zakończono w roku 1752. Podczas wejścia do wsi wojsk niemieckich w lipcu 1915 roku został on podpalony przez wycofującą się armię carską. Trzeci kościół wybudowany został w latach 30-tych XX stulecia wg projektu Jerzego Raczyńskiego i Juliusza Żakowskiego. Wyposażanie wnętrza zakończono po 1945 roku. Samodzielną parafię (do tej pory filia Sarbiewa) erygowano dopiero w 1980 roku. Otrzymała ona wezwanie świętego Stanisława Kostki. W 2005 r. na 25-lecie jej istnienia, kościół wzbogacono nowym ołtarzem bocznym z obrazem przedstawiającym patrona parafii, autorstwa Zofii Guzowskiej. Klejnotem smardzewskiego Sanktuarium Matki Bożej jest srebrno-bursztynowa róża, dar aktualnego biskupa płockiego – Piotra Libery. Upamiętnia ona 300-lecie oddania Diecezji Płockiej pod opiekę NMP i Jej Syna. Cudowny obraz (uratowany w 1915 r. przez miejscową dziedziczkę Wiktorię Morawską) z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus (w typie M.B. Częstochowskiej; kopia obrazu M.B. Bocheńskiej z 1638 r.) znajduje się w ołtarzu głównym, po bokach którego na prostokątnych tablicach umieszczono kilkadziesiąt tabliczek wotywnych z blachy srebrnej, pochodzących z wieków: XVII, XVIII i XIX. Osobliwym wotum są XVII-wieczne żelazne kajdany, z których według owianego legędą przekazu, Matka Boża Smardzewska rozkuła wędrownego skrzypka, uciekiniera z tureckiego jasyru.  Oprócz obrazu Matki Bożej na uwagę zasługuje znajdujące się w ołtarzu głównym srebrne wotum biskupa Ludwika – okazały medalion, obramowany wieńcem z liścia dębowego, z wizerunkiem Smardzewskiej Pani, ku której po pastorale wspina się baranek z napisem: „Pastor et agnus ego, nos et ovile beet” (Jam pasterz i baranek, paś moją owczarnię i mnie).

Smardzewo jest położone 9 km na północ od Płońska, 3 km na wschód od drogi S 7.

Zdjęcia wykonano w marcu 2019 roku.