Barokowy pałac w Starej Rudnie prawdopodobnie powstał z przebudowy starszego założenia w 1710 roku z inicjatywy Johanna Ludwika von Nastitz, który był właścicielem majątku od 1679 roku.

Trójskrzydłowa rezydencja została założona na planie litery C. Wszystkie skrzydła, otaczające niewielki dziedziniec, były dwukondygnacyjne nakryte niegdyś dachami dwuspadowymi. W korpusie głównym zachował się akcentowany pilastrami barokowy portal zwieńczony herbami właścicieli.

W 1729 roku rezydencja trafiła w ręce rodziny von Mintwitz, a niedługo potem nabywa go starosta okręgu Georg Heinrich von Sack. Od roku 1777 do końca II wojny światowej pałac znajduje się w posiadaniu rodziny von Schweinitz, przez których w XIX wieku był przebudowany. Rezydencja została zniszczona w 1945 roku i nie została odbudowana Do dziś w mocno zaniedbanym i zarośniętym parku znajdują się ruiny pałacu na które składają się mury zewnętrzne pozbawione dachu i stropów. Przy szosie na wprost głównego korpusu znajdują się resztki bramy wjazdowej, stanowiącej ostatni fragment murów obwodowych. Pod koniec lat 90-tych XX wieku ruinę chciał kupić Hans von Schweinitz, syn ostatniego właściciela, który w chwili ucieczki przed Rosjanami miał 12 lat, ale niestety władze nie wyraziły na to zgody. 

Stara Rudna jest położona 2,5 km na południowy-wschód od Rudnej, przy lokalnej drodze do Ścinawy. Ruiny znajdują się w zarośniętym parku, po prawej stronie drogi, na końcu wsi.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2009 roku.