Klasycystyczny dwór w Strachówku zbudowany został w I połowie XIX wieku dla rodziny Chamskich herbu Jastrzębiec. Jest to drewniana budowla o konstrukcji zrębowej, otynkowana, w szczytach o konstrukcji szachulcowej, posadowiona na planie prostokąta, o regularnej bryle z nieregularnie umieszczoną sionką na elewacji frontowej. Parterowy dwór, z mieszkalnym poddaszem został posadowiony na kamiennej podmurówce, i nakryto go dachem naczółkowym o połaciach pobitych blachą. Na elewacji frontowej umieszczono trójosiową sionkę, zwieńczoną trójkątnym szczytem i przekrytą dwuspadowym daszkiem. W ścianie szczytowej elewacji bocznej umieszczono dwa otwory okienne. Układ wnętrz jest dwutraktowy, przekształcony. Całość pozbawiona wyraźnych cech stylowych. Wokół rozciągają się pozostałości po parku krajobrazowym z aleją dojazdową.

W roku 1905 właścicielem miejscowego majątku był Leon Chamski. W latach 30 tych posiadłość należała już do Kazimierza Chamskiego. Tuż przed II wojną światową majątek rozparcelowano a właścicielką dworu była Helena Mieczkowska. Po zakończeniu działań wojennych poprzednia właścicielka wróciła do dworu z nadzieją odzyskania majątku. Niestety już w 1950 roku dwór i majątek został bezprawnie odebrany prawowitym właścicielom, nawet w świetle ówczesnego komunistycznego prawa. W latach późniejszych majątek przejęły Warszawskie Zakłady Zielarskie „Herbapol”, które funkcjonowały w nim jeszcze w latach 90 tych XX wieku. W tej samej dekadzie zniszczony dwór nabył prywatny inwestor, który przeprowadził kapitalny remont z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Obecnie zabytkowa budowla jest trudno dostępna.

Strachówko jest położone 3 km na wschód od Płońska. Dwór znajduje się w północnej części wsi, przy ul. Kasztanowej, 300 m na północ od drogi nr 632 do Strachowa.

Zdjęcia wykonano w marcu 2019 roku.