Neorenesansowy pałac w Strugach został wzniesiony w II połowie XIX wieku z fundacji finansisty i magnata kolejowego Leopolda Kronenberga, na miejscu wcześniejszego dworu rodziny Łuszczewskich. Rezydencję zbudowano według projektów architektów Jana Heuricha i Jana Hinza. Po śmierci Leopolda w 1878 roku majątek przeszedł w posiadanie jego syna Leopolda Juliana, również finansisty ale też znanego kompozytora, który po 1892 roku odsprzedał go rodzinie Glezmerów. Z inicjatywy Stanisława Glezmera w 1912 roku, architekci Zdzisław Kalinowski i Czesław Przybylski przeprowadzili gruntowny remont rezydencji, i dobudowali do boku rezydencji tzw. „Pawilon Japoński”. W jego wnętrzach umieszczone zostały cenne zbiory wytworów sztuki Dalekiego Wschodu. Wśród nich były ryciny i obrazy mistrzów sztuki japońskiej, wyroby z porcelany, kości słoniowej, srebra, monety oraz meble cedrowe, oraz bogata biblioteka, do której zaliczały się książki, informatory, mapy, karty z podróży i albumy.

Jest to budowla murowana z cegły i otynkowana, posadowiona na wydłużonym planie o nieregularnej, silnie urozmaiconej bryle. Częściowo parterowa, częściowo piętrowa, podpiwniczona, z poddaszami nakrytymi dachami dwuspadowymi o silnie wysuniętych poza lico elewacji okapach. Założenie składa się z: parterowej części umieszczonej skrajnie po prawej stronie z jednym dużym oknem; trzy osiowej części piętrowej z balkonikiem na osi głównej umieszczonym na piętrze i naczółkiem półokrągłym nad wejściem na balkon, w ścianie szczytowej umieszczono okrągłą niszę; parterowej części dostawionej do piętrowej prostopadle, na jej prawej osi zlokalizowano dwukolumnowy, toskański portyk przykryty daszkiem namiotowym, kryjący wejście główne do pałacu. Po lewej stronie stoi trzykondygnacyjna, czworoboczna wieża, przykryta daszkiem dwuspadowym. Okna wieńczone łukami oporowymi dekorowanymi zwornikami. Dalej do korpusu głównego dostawiono Pawilon Japoński. Jego wnętrza wyłożone były japońskimi matami i wyłożone ciemną, dębową boazerią z półeczkami na eksponaty. Całość otaczają pozostałości po parku krajobrazowym z połowy XIX wieku.

Ostatnim, przedwojennym właścicielem dóbr był Grzybowski. Po II wojnie światowej posiadłość przejął miejscowy PGR, a jej wnętrza przekształcono na mieszkania pracownicze. Jeszcze trzy lata temu obiekt był zamieszkany, obecnie pałac nie jest użytkowany, aktualny właściciel wystawił go na sprzedaż.

Strugi są położone około 12 km na południowy-wschód od Sochaczewa, 3,5 km na wschód (w kierunku Szymanowa) od drogi nr 50 do Mszczonowa.

Zdjęcia wykonano w marcu 2013 roku.