Pałac w stylu renesansu angielskiego w Świebodzicach został wybudowany w 3 ćwierci XIX wieku z inicjatywy Hugo von Kramsta. Niedługo później sprzedano go rodzinie Seidlów. Rozpoczęta budowę zakończył Robert Seidl. Jest to murowana i otynkowana budowla, wzniesiona na wzniesieniu na palnie prostokąta. Założenie składa się z dwóch piętrowych brył, o różnej wysokości, rozdzielonych trójkondygnacyjnym ryzalitem z trzema kartuszami herbowymi. W skład założenia wchodzą trzy wieże – dwie kwadratowe i jedna okrągła. Wszystkie elewacje zwieńczono krenelażem i akcentowano narożnymi wieżyczkami. Przy pałacu znajdują się pochodzące z tego samego okresu: budynek mieszkalno – gospodarczy i dawna powozownia oraz pawilon ogrodowy z końca XIX wieku.

Pałac wraz z przyległym parkiem otrzymały w posagu siostry Seidla. Pani Seidl zaprosiła Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame – prowincja śląska aby wraz z nią i jej córkami zamieszkały w rezydencji. Pierwsze siostry przybyły do Świebodzic 14 listopada 1899 roku. 31 maja 1904 roku pałac stał się prawnie własnością Zgromadzenia. Pałac mieści obecnie Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame. W 1920 roku siostry otrzymały od władz miasta zgodę na otworzenie szkoły gospodarczej i ogrodniczej dla dziewcząt wraz z internatem. W 1942 roku jednak władze wydały nakaz zamknięcia szkoły oraz internatu.

W 1945 roku Siostry musiały opuścić obiekt, który zajęły wojska radzieckie urządzając w nim szpital. Do pałacu siostry mogły dopiero sprowadzić się w sierpniu 1946 roku, w którym zorganizowały sierociniec dla sierot wojennych. W 1954 roku władze państwa nakazały przekwalifikowanie usług placówki na dom dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo i fizycznie, który funkcjonuje do dnia dzisiejszego.

Świebodzice są położone 11 km na północ od centrum Wałbrzycha, przy drodze nr 374 do Strzegomia.

Pałac znajduje się przy ul. Mickiewicza 8.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku.