Pierwsza wzmianka o Świeradowie pochodzi 1 1524 roku, miasto zwało się wówczas Fegebeutel. Odkryte już wtedy wody mineralne zostały wzmiankowane po raz pierwszy w 1572 roku w książce berlińskiego lekarza Leonarda Thureyssera. Dopiero ponad 150 lat później zostały one zbadane i uznane za lecznicze. Z Badań przeprowadzonych w roku1783 potwierdzono to, że wody świeradowskie skutecznie leczą wiele schorzeń. W 1754 roku okryto dachem górne źródło, a w 1768 roku przebudowano górne źródło i wybudowano dom mieszkalny z 14 pokojami. W Latach 1920-30 znajdowało się tu już kilka zakładów uzdrowiskowych( (m.in. Dom Zdrojowy i Łazienki Leopolda). W 1899 roku wybudowano dom Zdrojowy w otaczającym go Parku.
Świeradów był trzykrotnie plądrowany w latach 1634-39. Jednym z powodów było przywiązanie mieszkańców do wiary protestanckiej. Również w 1642 roku osada została ograbiona. W 1645 roku stacjonowały tu wojska rotmistrza Hermanna podczas szturmu zamku Gryf przez Szwedów. W roku 1840 miasto liczyło1687 mieszkańców. W 1909 roku z inicjatywy prywatnego inwestora doprowadzono z Mirska linię kolejową. W 1935 roku utworzono związek, czego konsekwencją było m.in. wybudowanie drogi do Szklarskiej Poręby.
Po kapitulacji III Rzeszy w maju 1945 roku uzdrowisko zostało zajęte przez wojska sowieckie, a następnie przekazane polskiej administracji. Jego dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec. Unikatowy, podgórski klimat uzdrowiska,sieć szlaków turystycznych i rowerowych, zasoby naturalnych surowców leczniczych, wody mineralne, wody radonowe, złoża borowiny umożliwiające leczenie chorób reumatycznych i narządów ruchu, przyciągają turystów i kuracjuszy. Miasto nazywane jest perłą uzdrowisk dolnośląskich. Jest tu dobrze rozwinięta baza hotelowo-noclegowa. Dodatkowo można wypełniać czas wolny pobytem na jednym z basenów, kortów tenisowych terenach do jazdy konnej czy górskich spacerów. Natomiast zimą są do dyspozycji dwa tory saneczkowe oraz sześć wyciągów narciarskich, a także całoroczna kolej gondolowa na Stóg Izerski.
Świeradów-Zdrój jest położony 28 km na zachód od Jeleniej Góry.
Zdjęcia wykonano w maju 2024 roku.
Najciekawsze obiekty w mieście to:
– Dom zdrojowy – wybudowany w roku 1899 na podstawie projektu architekta Grossera w miejscu zniszczonego w trakcie pożaru Domu Źródlanego 14 grudnia 1895 r. Obiekt składa się z dwóch części połączonych halą spacerową. Dom zdrojowy jest zaakcentowany wieżą zegarową o wysokości 46 metrów. Taras przed domem zdrojowym ma ponad 160 metrów długości.
Przedłużeniem Domu Zdrojowego jest najdłuższa na Dolnym Śląsku hala spacerowa, drewniana o długości 80 metrów.
Fasada Domu Zdrojowego
Dom Zdrojowy od tyłu
Hala spacerowa i Dom Zdrojowy
Hala spacerowa
Hala spacerowa
– Park Zdrojowy- niezwykłe zróżnicowanie, park zawdzięcza projektowi swego twórcy – Karlowi Grosserowi. Obszar parku rozciąga się w centrum uzdrowiska, wokół Domu Zdrojowego. Malownicza i zielona okolica napawa spacerujących tu licznie kuracjuszy i turystów, spokojem i skłania do przemyśleń. Panujący tu magiczny i nawet nieco baśniowy klimat może również być fantastycznym tłem do romantycznych spacerów czy ciekawych sesji zdjęciowych. Park, zaprojektowany przez Karla Grossera, powstał w 1898r. Wraz z tarasami, murami na skarpach, rampami, schodami i sztuczną grotą stanowi architektoniczną całość.
Park zdrojowy
Fontanna żeńska w parku
Fontanna męska w parku
Fontanna Flinsa w parku
Fontanna w parku
Willa Szarotka
Barometr w parku
Początek deptaku
– Kościół pod wezwaniem świętego Józefa – wybudowany z inicjatywy hrabiny Marii von Schaffgotsch w latach 1898–99. Swoją nazwę zawdzięcza ołtarzowi poświęconemu św. Józefowi przeniesionemu ze starej kaplicy, która tworzy integralną jego część. Kaplica w Świeradowie powstała w roku 1785, poświęcona rok później pod wezwaniem św. Jana Nepomucena. Wnętrze świątyni posiada dwie nawy nietypowo usytuowane względem siebie, pod kątem 45 stopni.
Kościół św. Józefa
Portal wejściowy
nawa
Druga nawa
Ołtarz główny