Pałac Kawalera w Świerklańcu został zbudowany w latach 1903-06 według projektu Ernesta von Ihne. Obiekt jest jedyną budowlą na terenie parku, która ocalała z potężnego założenia pałacowego von Donnersmarcków, zniszczonego w 1945 roku.

Główny pałac w stylu Ludwika XIII zwany popularnie „Małym Wersalem” został wzniesiony w 1876 roku niedaleko starego zamku przez Guido Henckel von Donnersmarcka, jako prezent dla swojej żony Blanki de Paiva. Rezydencję zaprojektował Hector Lefuel (nadworny budowniczy Napoleona III). Zamek i pałac zostały splądrowane i podpalone w 1945 roku i ostatecznie zniszczone w czasach PRL. W 1962 bez wiedzy ówczesnego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wysadzono resztki ruin zamku. Z zespołu pałacowego do dzisiaj ocalały baseny, tarasy i fontanny,

Pałac Kawalera oraz kościół z grobowcami rodziny. Pałac Kawalera to obiekt w stylu neobaroku francuskiego zbudowany na planie kwadratu z płytkim ryzalitem wyjściowym od północy, południa i zachodu oraz trójbocznym ryzalitem od wschodu, do którego dobudowany jest podcień wejściowy. Elewacje pałacu wykonano z czerwonej cegły i bogato ozdobiono kamiennymi detalami. W centralnej części wnętrza znajduje się reprezentacyjny, owalny hall z marmurową, lustrzaną klatką schodową, oświetlony owalnym świetlikiem sufitowym. Całość jest otoczona przepięknym parkiem krajobrazowym, ze stawami, rzeźbami, mostkami i amfiteatrem. Po II wojnie światowej pałac został odrestaurowany i służył jako ośrodek szkoleniowy górnictwa. Obecnie mieści się w nim hotel i kawiarnia. 

Świerklaniec jest położony 9 km na wschód od Tarnowskich Gór, przy drodze nr 78 do Siewierza. Pałac znajduje się w głębi parku położonego w południowej części miasta, po prawej stronie drogi nr 78.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2005 roku.