Barokowy dwór myśliwski w Świerznie powstał w latach 1718-23 z inicjatywy Bogusława Bodo von Flemminga.

Jest to budowla o konstrukcji szachulcowej na fundamentach z kamienia polnego, składająca się z oficyny z salą balową, domu oficjalistów, oficyny z wozownią, dwóch gołębników w formie ośmiobocznych wież, bramy wjazdowej i dwóch budynków gospodarczych. Budynki dworskie rozplanowano wokół trzech boków prostokątnego dziedzińca. Czwarty bok miał być zamknięty okazałym pałacem, który jednak nigdy nie doczekał się realizacji. Około połowy XIX wieku skrzydła, zachodnie i wschodnie otrzymały środkowy ryzalit. Zachodni budynek przebudowano w latach 20-tych XX wieku. Dachy wszystkich obiektów są mansardowe z naczółkami, kryte dachówką-karpiówką w koronkę. Stare dekorowane kominy zachowały się na budynku zachodnim i południowym. Funkcję dworu od początku pełniły połączone z sobą pod kątem prostym skrzydła zachodnie i południowo-zachodnie. W 1728 roku ukończono położoną w tym ostatnim salę balową. Malowidła w sali balowej znajdującej się w skrzydle południowym umieszczone są na drewnianym sklepieniu lustrzanym więźby dachowej. Malowane są farbą klejową na białym tle. Pośrodku jednej z dłuższych ścian sali umieszczono emporę dla orkiestry, a nad nią malowany herb Flemmingów z napisem fundacyjnym trzymanym przez herosów. Poniżej jest umieszczone imię i tytuł Bogusława Bodo von Fleminga oraz rok 1728. Całość otaczał symetrycznie rozplanowany, klasyczny ogród francuski. Od szosy do dworu prowadzi droga wysadzana kasztanowcami. W połowie XIX wieku i w latach 1923-25 dwór został przebudowany w wyniku czego fasada dworu uzyskała swój obecny wygląd.

Od początku XIX wieku Świerzno przeszło na własność rodziny Wattensleben. Od 1916 roku właścicielem majątku był hrabia Hahn, a w latach 1936-45 baron von Ruxleben. Od 1952 roku zespół użytkowany był przez gospodarstwo rolne, ulegając stopniowej dewastacji. W latach 1975-81 Pracownie Konserwacji Zabytków w Szczecinie rozpoczęły prace przy rewaloryzacji rezydencji. Wyremontowano m.in. dachy obu skrzydeł dworu, a w sali balowej przeprowadzono konserwację malowideł. Zrekonstruowano zniszczony po wojnie budynek gospodarczy po zachodniej stronie drogi dojazdowej. W 1993 roku obiekt został sprzedany w prywatne ręce.

Świerzno jest położone 12 km na wschód od Kamienia Pomorskiego, przy drodze nr 103 do Trzebiatowa. Zabudowania dworskie mieszczą się na końcu wsi, po północnej stronie drogi do Kamienia Pomorskiego.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2010 roku.