Dawna cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem świętego Dymitra w Szczawniku została zbudowana w pierwszej połowie XIX wieku. Świątynię wzniesiono w stylu zachodnio-łemkowskim.

Jest to drewniana budowla o konstrukcji zrębowej, ze słupowo-ramową wieżą zwieńczoną izbicą oraz cebulastym hełmem z pozorną latarnią i krzyżem. W bryle świątyni najbardziej zwracają uwagę potężne, łamane namiotowe dachy nakrywające prezbiterium i nawę, zwieńczone baniastymi hełmami. Na jednej z wież cerkwi znajduje się dzwon z 1707 roku. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie i połączone z zakrystią. Ściany pokryte są gontem, natomiast dachy blachą.

Głównym elementem wystroju wnętrza jest późnobarokowy klasyczny ikonostas karpacki. Rzucają się w oczy przede wszystkim ikony namiestne przedstawiające Chrystusa Nauczającego, Matkę Bożą w typie Hodegetria, świętego Dymitra patrona świątyni oraz świętego Mikołaja. Powyżej znajduje się rząd ikon świątecznych – prazdników oraz ostatnia wieczerza, a jeszcze wyżej Deesis – modlitwa błagalna zanoszona przez apostołów do Chrystusa tronującego. Całość wieńczy rząd proroków starotestamentowych oraz krucyfiks. Wyposażenia dopełniają barokowe ołtarze boczne oraz wiszące na ścianach ikony. Wnętrze zdobią polichromie figuralne z lat trzydziestych XX wieku. Od czasów powojennych cerkiew służy jako kościół filialny rzymskokatolickiej parafii w Złockiem. Tuż za cerkwią w Szczawniku znajduje się źródło mineralne.

Szczawnik to niewielka miejscowość położona u podnóża Jaworzyny Krynickiej w dolinie potoku Szczawnik, 2,5 km na północny-zachód od Muszyny. Dawna cerkiew znajduje się w jej górnej części. 

Zdjęcia wykonano w marcu 2012 roku.