Zamek w Szczytnie został zbudowany przez Krzyżaków w końcu XIV wieku na miejscu wcześniejszego, drewnianego grodu. Założenie na planie kwadratu o wymiarach 39 x 39 m, wzniesione z cegły na wysokim kamiennym cokole, usytuowano na przesmyku między dwoma jeziorami. Główny zespół zabudowań składał się z czterech, trójkondygnacyjnych skrzydeł z drewnianymi krużgankami wokół małego dziedzińca. Brama wjazdowa znajdowała się w osi skrzydła południowego. W narożniku południowo-zachodnim wzniesiono kwadratową wieżę, wysuniętą z lica murów obwodowych. Od północy, od strony jeziora przylegał do zamku ganek prowadzący do danskeru. Od południa przylegało gospodarcze podzamcze z wjazdem od wschodu. Całość otaczała nawodniona fosa. Warownia uległa poważnym zniszczeniom w XV i na początku XVI wieku. W latach 1579-81 margrabia Jerzy Fryderyk z Ansbach zlecił odbudowę obiektu. Zamek otrzymał wtedy zewnętrzne fortyfikacje z czterema okrągłymi wieżami w narożach, a budynki przekształcono w nowożytną rezydencję.

         W latach 1766-92 zburzono skrzydło wschodnie i zewnętrzne fortyfikacje. Rozbiórki kontynuowano w następnym stuleciu. W latach 30-tych XX wieku, w trakcie budowy nowego ratusza, rozebrano przedzamcze. W roku 1924 i 1969 przeprowadzono prace badawcze i konserwatorskie. Obecnie zachowały się mury trzech skrzydeł wraz z częścią wewnętrznych podziałów i filarów.

         Szczytno jest położone 47 km na południowy-wschód od Olsztyna przy drodze nr 53. Ruiny znajdują się w centrum miasta, między ratuszem a jeziorem.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2004 roku.