Późnogotycki Dwór Bractwa Świętego Jerzego około 1489 roku, po zburzeniu zamku krzyżackiego, prawdopodobnie z wykorzystaniem jego cegieł. Powstała wówczas piętrowa, podpiwniczona budowla założona na planie prostokąta, nakryta dwuspadowym dachem. Dwór posiada użytkowe poddasze oraz dwa ozdobne szczyty. Do dworu przylega baszta murów miejskich.

Bractwo św. Jerzego było patrycjuszowskim stowarzyszeniem istniejącym w Toruniu w latach 1311–1842. Wchodziło w skład zinstytucjonalizowanego w formie Dworu Artusa stowarzyszenia arturiańskiego. Zostało ono rozwiązane w 1842 roku, po czym Dwór został przebudowany na mieszkania. W 1882 roku ogłoszono konkurs na projekt renowacji, jednak żadna z propozycji nie została zrealizowana z przyczyn finansowych i w 1883 roku Dwór i basztę przebudowano według projektu miejskiego radcy budowlanego Juliana Rehberga. Od 1924 roku budynek był własnością Kurkowego Bractwa Strzeleckiego. Po II wojnie światowej znajdowało się tu schronisko młodzieżowe, a obecnie Stowarzyszenie Współpracy z Miastami Bliźniaczymi Torunia.  

Toruń jest położony nad Wisłą przy drodze nr 91 z Gdańska do Łodzi. Dwór znajduje się na terenie Zespołu Staromiejskiego, między Basztą Wartownią a tamą fosy zamkowej.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2014 roku.