Klasycystyczny dwór w Tułowicach został wzniesiony około 1800 roku, prawdopodobnie według projektu Hilarego Szpilowskiego dla Franciszki Kucharskiej primo voto Karnkowskiej z domu Lasockiej.

Jest to parterowa, podpiwniczona budowla z piętrową częścią środkową, wzniesiona na planie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem z oknami powiekowymi. Od frontu dwór jest ozdobiony dość skromnym ryzalitem z parą toskańskich pilastrów i trójkątnym naczółkiem, pod którym znajduje się półkoliste okno. Od ogrodu rezydencję zdobi monumentalny,  czterokolumnowy portyk toskański, również zwieńczony trójkątnym frontonem.  Układ pomieszczeń jest dwutraktowy z sienią na osi oraz salonem o ścianach ożywionych pilastrami jońskimi. Całość jest otoczona parkiem krajobrazowym ze starodrzewiem. Do dworu prowadzi aleja wysadzana kasztanowcami i klonami.

W latach 1822-33 w posiadaniu majątku był Konstanty Linowski, a potem stał się własnością Orsetich, od 1857 roku Górskich, następnie Marcelego Boskiego, Hilarego Ostrowskiego, od 1871 roku do początku XX wieku był w posiadaniu Bolechowskich, w dwudziestoleciu międzywojennym Domaszowskich. Obecnie właścicielem jest Andrzej Nowak-Zempliński, znany artysta – malarz. Właściciel poszanował styl, w jakim utrzymane są jego dobra i w latach 80-tych wybudował dodatkowo oficynę utrzymaną w podobnym klasycystycznym duchu. Na terenie nastrojowego parku stanęła też wówczas neogotycka kapliczka. 

Tułowice są położone 12,5 km na północ od Sochaczewa, przy drodze do Czerwińska nad Wisłą.

Zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Kartusz herbowy w naczółku

  • Elewacja tylna

  • Czterokolumnowy portyk

  • Kartusz herbowy w tympanonie

  • Elewacja boczna

  • Oficyna