Murowany zamek w Tykocinie został wzniesiony około połowy XV wieku przez ród Gasztołdów. Był to nieregularny czworobok murów obwodowych wykonanych z cegły na kamiennym fundamencie. W południowo-zachodnim narożu wzniesiono dom mieszkalny oraz dwie cylindryczne baszty. W 1542 roku, po śmierci ostatniego z Gasztołdów zamek stał się własnością królewską, a zarazem jedną z ulubionych siedzib Zygmunta Augusta. W latach 1550-82 warownia została przebudowana w stylu renesansowym. Powstała wtedy rezydencja na planie zbliżonym do rombu, z czterema narożnymi wieżami i głównym domem przy kurtynie wschodniej. Brama wjazdowa znajdowała się od południa, a całość otaczała fosa i częstokół. W latach 1611-32 starosta tykociński Krzysztof Wiesiołowski wzniósł obwarowania bastionowe. W owym czasie warownia stanowiła skarbiec Rzeczpospolitej.

         W czasie „potopu” wojska polskie pod wodzą Pawła Sapiehy zdobyły zamek zajęty przez Szwedów i wojska Janusza Radziwiłła. Następnie Tykocin stał się własnością Stefana Czarnieckiego, potem Branickich, a po rozbiorach zamek został opuszczony i częściowo rozebrany. W czasie I wojny światowej nastąpiły dalsze zniszczenia budowli. Po II wojnie światowej resztki zamku zostały zabezpieczone w charakterze trwałej ruiny, i tak trwały do końca lat  90-tych.  Obecnie zamek jest częściowo odbudowany przez prywatnego inwestora. Mieści się w nim hotel i małe muzeum

         Tykocin jest położony 20 km na zachód od Białegostoku, przy drodze nr 671 z Jeżewa do Knyszyna. Zamek znajduje się na północ od miasta, na lewym brzegu Narwi, po lewej stronie drogi do Knyszyna.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2004 roku.