Tymbark jako miasto królewskie zostało założone przez Kazimierza III Wielkiego na prawie magdeburskim w 1353 roku. Zasadźcą był Hanco Dives, syn Jana Bogacza. Prawa miejskie Tymbark stracił w roku 1934. W roku 1936 założono z inicjatywy nauczyciela Górskiej Szkoły Rolniczej w Łososinie Górnej, inż. Józefa Marka, Podhalańską Spółdzielnię Owocarsko-Warzywną, która dziś stanowi zakład przetwórstwa owocowego należący do Spółki Akcyjnej Tymbark. Do obiektów wciągniętych na listę zabytków nieruchomych wsi należą:

– Ratusz (urząd gminy) wzniesiony w 1907 roku w typie eklektycznej kamienicy z szerokim 9-cio osiowym frontem, murowany z cegły, tynkowany. Zbudowany na planie prostokąta. Jednopiętrowy częściowo podpiwniczony, zwieńczony dachem dwupasmowym krytym dachówką z użytkowym poddaszem. Wystrój elewacji i historyzujący zaakcentowany charakterystycznym ryzalitem fasady, ujmujący portal wejścia i balkon pietra. Balkon z metalową ażurową balustradą. Budynek zachował oryginalne cechy stylowe z okresu budowy oraz pierwotną kompozycję elewacji frontowej.

– Zespół dworsko-parkowy położony na zboczu góry Zęzów, otoczony parkiem ze starodrzewem. Z pierwotnego założenia zachował się stary drewniany dwór z XIX wieku i oranżeria, wybudowana w 1911 roku.

– Kamienna kapliczka z figurą Św. Floriana wykonana z piaskowca, wzniesiona w 1870 roku z fundacji mieszkańców Tymbarku. Początkowo stała na Rynku obok studni i sadzawki, w 1975 roku została przeniesiona w obecne miejsce, koło kościoła parafialnego w Tymbarku. Kapliczka ta stanowi przykład dobrej klasy rzeźby ludowej, prezentujący, szczególnie popularny  w Małopolsce, typ wizerunku tego świętego – w stroju rzymskiego żołnierza, z chorągwią w lewej ręce, w prawej trzyma naczynie z wodą wylewaną na płonący budynek. Ściany postumentu ozdobione są płytkimi niszami z płaskorzeźbionymi postaciami świętych: Michała Archanioła, Marcina, Franciszka i Jana Nepomucena.

– Kościół parafialny pw. Narodzenia NMP wzniesiony w XIX wieku. W świątyni znajduje się zabytkowa sygnaturka „Katarzyna” z roku 1349, dzwon „Urban” z roku 1536, kamienna chrzcielnica z roku 1541 oraz XVII-wieczny obraz św. Anny Samotrzeć.

– Cmentarz wojenny nr 365 – położony na stromym zboczu opadającym ku małemu potokowi, powstał jako wydzielona kwatera obok istniejącego cmentarza parafialnego w Tymbarku. Pierwotny układ mogił i założenie przestrzenne zostały już zupełnie zatarte. Zachował się wysoki krzyż drewniany – zapewne element centralny cmentarza – o wspaniałej koronkowej rzeźbie, z falistą dwustronną glorią. Na skrzyżowaniu ramion stylizowany krzyż maltański z wieńcem. Na podstawie zachowanych części krzyży odtworzono jeden z trzech typów krzyży, jakie wieńczyły mogiły. Krzyże te umieszczono na mogiłach, które odtworzono w układzie regularnych rzędów rozmieszczonych w dwóch kwaterach tarasowo, opadających od centralnego krzyża ku potokowi z połączeniem tarasów schodami.

Tymbark jest położony 66 km na południowy wschód od Krakowa, oraz 10 km na zachód od Limanowej.

Zdjęcia wykonano w lutym 2022 roku.