Neobarokowy pałac został ufundowany w 1896 roku przez Oswalda Brauna z wykorzystaniem murów starszej siedziby. Budynek dwuskrzydłowy, założony na planie litery „L”, dwukondygnacyjny. Korpus nakryty wysokim dachem mansardowym z lukarnami i ośmioboczną sygnaturką na kalenicy. Fasada z centralnym głównym wejściem zaakcentowanym ozdobnym szczytem ze spływami wolutowymi. Elewacje o podziałach ramowych, z wydatnym gzymsem wieńczącym, gzymsem kordonowym między kondygnacjami i lizenami w narożach oraz środkowym pozornym ryzalicie. Okna w obramieniach z kluczem. Pałac skierowany jest fasadą na dziedziniec folwarczny wokół którego wznoszą się zabudowania gospodarcze pochodzące z XIX wieku. Na wschód od rezydencji znajduje się zaniedbany park z oczkiem wodnym.

W 1883 roku posiadłość nabył Oswald Braun fundator pałacu. Oswald Braun pozostał właścicielem majątku przynajmniej do 1930 roku. Następnie dobra otrzymała w spadku Elly Husemeyer, z domu Braun, być może jego córka. Po 1945 roku pałac i folwark należały do Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Legnicy. W rezydencji znajdowały się biura, stołówka i mieszkania pracowników przedsiębiorstwa. W latach 1987-88 w pałacu prowadzono prace remontowe. Po upadku PGR-u majątek znalazł się w gestii Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Pod zarządem agencji pałac został wysiedlony. Opuszczony budynek powoli niszczał. W 2015 roku zabytek został wystawiony na sprzedaż. W 2025 roku pałac znalazł nowego właściciela.

Tyńczyk Legnicki jest położony 8 km na południe od Legnicy. Pałac znajduje się w centrum wsi.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku.