Późnobarokowy kościół pw. Rozesłania Apostołów i klasztor jezuicki we Włodzimierzu Wołyńskim zostały wybudowane w latach 1718-55 z fundacji starosty Ignacego Sadowskiego, według projektu jezuity, architekta Michała Radzimińskiego. Powstała wówczas jednonawowa świątynia z dwuwieżową fasadą, nakryta dwuspadowym dachem. Klasztor na rzucie litery L został dostawiony do bocznej elewacji południowej.

Po kasacji zakonu jezuitów w 1774 roku świątynię ofiarowano bazylianom, a po likwidacji unii rząd carski przekazał ją wspólnocie prawosławnej i dawny kościół, zmieniony w cerkiew, stał się soborem biskupim. W 1921 roku kościół na krótko powrócił do katolików. Jako kościół Rozesłania Apostołów obiekt był czynny do końca II wojny światowej. W czasie II wojny światowej budynek ucierpiał z powodu wybuchu bomby. Po zakończeniu walk został uznany za zabytek, jednak dopiero w 1983 podjęto w nim prace remontowe.

Po zakończeniu renowacji w 1992 roku kościół ponownie stał się własnością Cerkwi prawosławnej. Obecnie mieści się w nim prawosławny sobór pw. Narodzenia Pańskiego. We wnętrzu zachowały się pewne elementy pierwotnego wyposażenia kościelnego, wkomponowane w nowsze utensylia typowe dla świątyń prawosławnych. Budynek posiada status zabytku o znaczeniu ogólnoukraińskim.

Cerkiew znajduje się w centrum miasta, 200 metrów na wschód od dawnego rynku. Włodzimierz Wołyński jest położony 120 km na północ od Lwowa, 10 km na wschód od przejścia granicznego z Polską w Uściługu.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.