Pałac Belweder powstał w latach trzydziestych XVIII wieku wg projektu Józefa Fontany na miejscu wcześniejszego założenia. W 1767 roku król Stanisław August Poniatowski kupił pałac z zamiarem przekształcenia go w rezydencję, jednak ostatecznie przeznaczył go na mieszkanie dla dworu, a w północnej oficynie założył słynną manufakturę fajansów. W latach 1819-22 barokowy budynek został przekształcony w duchu klasycyzmu przez Kubickiego na rezydencję Wielkiego Księcia Konstantego.

Do piętrowego korpusu głównego dodano dwa parterowe skrzydła załamane pod kątem prostym. Na obu osiach korpusu głównego wzniesiono monumentalne portyki zwieńczone trójkątnymi naczółkami. We wnętrzach zachowały się elementy oryginalnego wystroju. Wokół pałacu założono park krajobrazowy.

Do wybuchu I wojny światowej pałac pozostawał w gestii carów rosyjskich. W latach 1914-18 pełnił funkcję siedziby niemieckiego generała-gubernatora. Po odzyskaniu niepodległości Belweder pełnił funkcję siedziby prezydentów RP, a od maja 1926 roku mieszkał w nim aż do śmierci Józef Piłsudski. W latach 1935-39 w pałacu mieściło się muzeum poświęcone pamięci Marszałka. W okresie okupacji hitlerowskiej w Belwederze urzędował niemiecki gubernator Hans Frank. Po wojnie w niezniszczonym pałacu była siedziba prezydenta Polski Ludowej, a od roku 1952 Rady Państwa i jej przewodniczącego.W 1989 roku Belweder na powrót stał się siedzibą prezydenta, a od 1994 pełni funkcję reprezentacyjnej siedziby dla zagranicznych gości Rzeczypospolitej. W latach 1998-2001 przeprowadzony został gruntowny remont i konserwacja pałacu.

Belweder znajduje się w Warszawie, przy ul.Belwederskiej, obok jednego z wejść do parku łazienkowskiego.

Zdjęcia wykonano w maju 2007 roku.