Zamek w Wenecji został zbudowany prawdopodobnie przez Mikołaja Nałęcza z Chomiąży, zwanego Diabłem Weneckim, około roku 1380. Założenie powstało na planie kwadratu o boku 33,5 m. z murami obwodowymi i więżą w północno-wschodnim narożniku. Dom mieszkalny wzniesiono wzdłuż kurtyny zachodniej, a wjazd znajdował się w wysuniętym przedbramiu kurtyny południowej. Całość wzniesiono z cegły na wysokich fundamentach z kamieni eratycznych. W latach miedzy 1411 a 1420 zamek został spalony. W roku 1420 Mikołaj z Wawrzymowa sprzedał warownię arcybiskupowi gnieźnieńskiemu Mikołajowi Trąbie. W latach 1420-36 arcybiskupi przebudowali zamek wznosząc nowe pomieszczenia, w tym kaplicę, oraz rozbudowali fortyfikacje.

         W końcu XV wieku Budowla utraciła walory obronne i rezydencjonalne, a w latach 1579-80 została częściowo rozebrana. W 1968 roku przeprowadzono na zamku badania archeologiczno-konserwatorskie w wyniku których został on zabezpieczony w charakterze trwałej ruiny.

         Wenecja jest położona 6 km na południe od Żnina. Ruiny znajdują się miedzy jeziorami Weneckim i Biskupińskim tuż obok Muzeum Kolejek Wąskotorowych.

         Zdjęcia wykonano w czerwcu 2005 roku.