Neobarokowy pałac w Wierzbicku został zbudowany w latach 1880-90 dla rodziny Zielińskich. Około 1920 roku założenie zostało rozbudowane o dwukondygnacyjną fasadę.

Murowaną, podpiwniczoną rezydencję wzniesiono na planie prostokąta. Jedenastoosiowa fasada posiada trzy ryzality. Dwa skrajne, jednoosiowe i środkowy, trzyosiowy, mieszczący główne wejście poprzedzone gankiem z z balkonem wspartym na dwóch okrągłych kolumnach. Wszystkie ryzality nakryto dachami mansardowymi z okrągłymi oknami. Dach budowli między ryzalitami jest zwieńczony balustradą. Całość usytuowano nieco na wzniesieniu w otoczeniu parku krajobrazowego z aleją wysadzaną jesionami. Od południowej drogi prowadzi podwójna aleja jesionów i lip osią skierowana do kierunku pałacu. Za rowem przed wzniesieniem, na którym usytuowany jest pałac znajduje się obszerna polana, której zachodnim skrajem prowadzi podjazd do pałacu. Po zachodniej stronie podjazdu znajduje się niewielki staw, wzdłuż którego rośnie żywopłot (szpaler) grabowy.

Niestety nie znalazłem nigdzie informacji o historii założenia. Obecnie zaniedbany pałac pełni funkcje mieszkaniowe. Budowla i park ją okalający są mocno zaniedbane.

Wierzbick położony jest 6 km na południowy–wschód od Lipna, przy drodze nr 559 do Płocka. Pałac znajduje się na wschód od zabudowań wsi, po północnej stronie drogi gruntowej prowadzącej z Wierzbicka do wsi Piątki.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2010  roku.