Za panowania Bolesława I Wysokiego, pod koniec XII wieku, rozpoczęto we Wleniu budowę pierwszego na ziemiach polskich murowanego zamku, przy którym w 1536 roku powstała osada Wleński Gródek. Zamek często zmieniał właścicieli i kształt, był rozbudowywany i wielokrotnie oblegany, aż do 06.09.1646 roku kiedy to po opuszczeniu przez Szwedów został wysadzony w powietrze i od tego czasu pozostaje w ruinie.

W 1653 roku Henryk Reichenbach sprzedał majątek wraz z ruinami zamku Adamowi Koulhasowi, który na podzamczu rozpoczął budowę zespołu pałacowego. Następnie 5.05.1662 roku w miejscu starej, a zniszczonej w wojnie 30- letniej kaplicy grodowej położył kamień węgielny pod budowę nowego kościoła pw św. Jadwigi, wykorzystując przy tym pozostałości starej budowli. Nad wejściem do kościoła fundator wmurował kartusz herbowy i tablicę fundacyjną.

Po śmierci pułkownika posiadłość przejął jego syn, by w 1728 r. sprzedać całość rodzinie von Grunfeld und Gutteenstandteen, którzy przebudowali rezydencję zachowując jednak niektóre starsze elementy (w sali recepcyjnej zachowano ozdobne freski). Kolejnymi właścicielami były rodziny von Temsky i od 1842 roku von Haugwitz, którzy byli właścicielami majątku do końca II wojny światowej. Przez lata dobra pałacowe zostały mocno rozbudowane, utworzono park i ogród. Jednak żadna z rodzin nie podjęła się odbudowy zamku.

Po II wojnie światowej w pałacu znajdowało się Liceum Hodowlane, ośrodek wypoczynkowy MSW, siedziba PGR, sanatorium kolejowe oraz Poczta Polska. W tym okresie budynek główny i zabudowania gospodarcze, doprowadzone zostały do ruiny. Do czasów współczesnych pałac zachował niemal niezmieniony wygląd.

Jest to budynek dwukondygnacyjny, wzniesiony na planie prostokąta, przykryty mansardowym dachem. Obiekt składa się z bryły głównej i bocznych skrzydeł. Każde z nich przykryte jest innym dachem, początkowo dachówką ceramiczną. Ozdoby stanowiły liczne okienka, tzw. „wole oka”. Podczas remontu, w latach 90-tych XIX w. dachówka została zastąpiona występującym w okolicy łupkiem grafitowym. W dziewięcioosiowej elewacji frontowej umieszczono jednoosiowy ryzalit wejściowy, zwieńczony łukowym naczółkiem. Nad jednobiegowymi schodami prowadzącymi do wejścia umieszczono kamienny portal z balkonem. Nad nim umieszczono tarcze herbowe Gruenfeld i Unruch. Przed pałacem znajduje się obszerny dziedziniec, przy którym stoją zabudowania folwarczne, gołębnik i oficyna. Za pałacem rozciąga się park krajobrazowy z początku XIX wieku. W parku znajduje się pawilon ogrodowy z początku XVIII wieku.

Obecnie założenie znajduje się w rękach Belga Luka Vanhauwaerta, który powoli przywraca mu dawną świetność. Mieści się w nim hotel i restauracja. Wokół pałacu i ruin zamku utworzono rezerwat przyrody “Góra Zamkowa”.

Wleń jest położony 13 km na północ od Jeleniej Góry, przy lokalnej drodze do Lwówka Śląskiego. Łupki znajdują się 1 km na zachód od Wlenia. Należy kierować się znakami prowadzącymi do zamku Lenno.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku.