Zamek Sforzów (Castello Sfrorzesco), to ceglana budowla z połowy XV wieku, zbudowana przez Francesca I Sforzę na planie kwadratu, z trzema dziedzińcami w środku, otoczona murem z narożnymi basztami i suchą fosą (wcześniej znajdował się tu zamek Viscontich, po wygaśnięciu rodu zburzony). Budowla była wielokrotnie rozbudowywana i przebudowywana, w latach 1893-1906 zrekonstruowana w postaci zbliżonej do pierwotnej. W latach 1954-56 zamek został odrestaurowany po zniszczeniach wojennych i przystosowany do tego, by gościć otwarte dla zwiedzających powierzchnie muzealne.

Obecnie mieszczą się w nim liczne muzea, oferujące ekspozycje stałe i czasowe, m.in. Museo d`Arte Antica (Muzeum Sztuki Antycznej), Pinakoteka Castello Sforzesco (Galeria Obrazów), Museo delle Arte Decorative (Muzeum Sztuki Użytkowej), Museo degli Strumenti Musicali (Muzeum Instrumentów Muzycznych), Museo Egizio (Muzeum Egipskie), Museo della Preistoria e Protostoria (Muzeum Prehistoryczne). Są tu również archiwa i biblioteki, np. Biblioteca d’Arte (Biblioteka Sztuki), Archivio Storico (Historic Archiwum), Biblioteca Trivulziana, Biblioteka Archeologica e Numismatica. W 2015 roku otwarto Museo della Pietà Rondanini, gdzie można obejrzeć ostatnie, niedokończone dzieło Michała Anioła – Pieta Rondanini.

Zamek znajduje się na północ od katedry. Przed główną wieżą bramną, najwyższym elementem całego kompleksu zamkowego, usytuowano fontannę Piazza Castello Springbrunnen.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2019 roku.

  • W głębi zamek

  • Fontanna i wieża bramna

  • Wieża bramna

  • Brama wjazdowa

  • Pierwszy dziedziniec

  • Dziedziniec

  • Druga brama

  • Brama północna

  • Mury obronne i fosa

  • Mury obronne i fosa