Orvieto zostało zbudowane przez Etrusków na płaskim szczycie wulkanicznego wzgórza, wznoszącego się ok 300 m nad dno okalającej go doliny. Miasto należało do federacji dwunastu miast etruskich i było jednym z głównych ośrodków cywilizacji etruskiej. W III wieku p.n.e. Orvieto zostało podbite przez Rzymian. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego miasto było w posiadaniu Gotów a następnie Longobardów. W średniowieczu Orvieto było niezależnym księstwem, a szczyt jego potęgi przypada na XIII wiek. Od końca XIII wieku do 1860 roku miasto znalazło się we władaniu papieży. W 1860 roku weszło w skład Królestwa Włoskiego. 

Najważniejszym zabytkiem miasta jest katedra, której budowę rozpoczęto w 1290 roku dla upamiętnienia cudu eucharystycznego w pobliskiej Bolsenie. W 1263 roku czeski ksiądz w trakcie pielgrzymki do Rzymu odprawiał mszę w bolseńskim kościele i w czasie podniesienia z hostii na leżący na ołtarzu biały korporał zaczęła kapać krew. Przebywający akurat w Orvieto papież Urban IV po otrzymaniu korporału ogłosił cud, a w rok później święto Bożego Ciała. Budowa katedry trwała trzy stulecia i pracowało nad nią około trzydziestu architektów, z których największy wpływ na wygląd świątyni wywarł sieneński architekt Lorenzo Maitini. Powstała wspaniała budowla nazywana „złotą lilią włoskich katedr”. Fasada katedry w dolnej części przedstawiająca sceny ze Starego i Nowego Testamentu, jest arcydziełem gotyckiej rzeźby na granicy przesytu bogactwa dekoracji. Wnętrze świątyni ozdobione jest naprzemiennie pasami kolorowego marmuru. Jednak największe wrażenie wzbudzają freski w kaplicy Madonny di San Brizio namalowane przez Lucę Signorellego. Kaplica ta znajduje się po prawej stronie ołtarza. Natomiast po lewej stronie znajduje się Kaplica  Korporału ( Capella del Corporale ), w której przechowywany jest św. Korporał. Kaplica udekorowana jest freskami, które przedstawiają wydarzenia związane z cudem bolseńskim. 

Katedra z freskami Signorellego nie jest jedynym ciekawym zabytkiem w Orvieto. Miasto ma kilkanaście zabytkowych pałaców i kościołów, wśród nich malutki wzniesiony w 1291 roku kościół San Lorenzo in Arari, z XIV wiecznymi freskami. Na zachodnim krańcu miasta stoi kościół San Giovenale, którego początki sięgają XI wieku. Na przeciw katedry znajduje się Muzeum Etruskie z kolekcją przedmiotów wydobytych z okolicznych grobów.

Ciekawostką jest Il Pozzo di San Patrizio ( studnia św.Patryka ) zbudowana w zachodniej części miasta obok górnej stacji kolejki linowej. Ta ogromna cylindryczna studnia o głębokości 62 m, została wykuta w 1527 roku by zapewnić miastu wodę w razie oblężenia. Na dno prowadzą spiralne schody w dwóch klatkach schodowych, które zostały zaprojektowane tak sprytnie, że się nie przecinają.

Orvieto jest położone w regionie Umbria, w prowincji Terni, około 100 km na północ od Rzymu. Miasto znajduje się po lewej stronie autostrady A-1 z Rzymu do Florencji. 

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku.