Barokowy pałac w Wojcieszowie Dolnym został zbudowany na przełomie XVII i XVIII wieku, prawdopodobnie z fundacji Georga Wilhelma von Reibnitza, być może w miejscu renesansowego dworu. Rezydencję gruntownie przebudowano w latach 1858-69 i ponownie 1887-89, gdy dobra znajdowały się w rękach rodziny von Zedlitz und Neukirch. 

Pałac jest potężną, dwukondygnacyjną, podpiwniczoną budowlą, wzniesioną na planie pięcioboku zbliżonego do kwadratu, nakrytą dachami czterospadowymi z ozdobnymi szczytami, wieżyczkami i lukarnami. W siedmioosiowej elewacji frontowej (zachodniej),  centralnie usytuowano kwadratową wieżą z pseudomachikułami, w której znajduje się główne wejście do pałacu. Nad wejściem znajdują się dwa kartusze herbowe, rodów von Zieten i von Zedlitz und Neukirch. Narożniki fasady ozdabiają nadwieszone, cylindryczne wieżyczki, nakryte ostrosłupowymi daszkami. Układ wnętrz jest trzytraktowy, piwnice sklepione, a w pozostałych pomieszczeniach płaskie są stropy, część z dekoracją sztukatorską. Pałac wraz z przylegającym doń parkiem jest otoczony ogrodzeniem.

W rękach rodu von Zedlitz und Neukirch, rezydencja znajdowała się do początku XX wieku. Później do 1945 roku dobra należały do rodziny von Bergmann. Zabytek kilkukrotnie remontowano w drugiej połowie XX wieku. Po drugiej wojnie światowej majątek przekazano w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. W pałacu urządzono biura przedsiębiorstwa. Od lat sześćdziesiątych do 2001 roku w rezydencji funkcjonowała szkoła podstawowa. Od 2002 roku budynek wraz z otaczającym go dziewiętnastowiecznym parkiem jest własnością prywatną. Otoczoną murem rezydencję można zobaczyć tylko z zewnątrz, z pewnej odległości.

Wojcieszów jest położony 19 km na południe od Złotoryi, przy drodze nr 328 do Kamiennej Góry.  Pałac znajduje się w Wojcieszowie Dolnym przy ul. Bolesława Chrobrego 251.

Zdjęcia wykonano w maju 2024 roku.