Kościół pw. Wniebowzięcia NMP we Wróblewie początkowo był kaplicą prywatną rodu Schewecke, zbudowaną w 2 połowie XVI wieku. Następnie został przeznaczony na zbór ewangelicki. W 1639 roku świątynia była administrowana przez miasto Gdańsk, potem znalazła się w granicach Prus, następnie Wolnego Miasta Gdańska. W XVII i XVIII wieku kościół został rozbudowany, dodano część prezbiterialną oraz wieżę wraz z przybudówką. Pod koniec II wojny światowej wnętrze zostało splądrowane, a jedna z tablic ołtarza zaginęła.

Budynek o konstrukcji szkieletowej został zbudowany na planie prostokąta i nakryto go dwuspadowym dachem. Budowla jest orientowana, salowa, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy. Na przedłużeniu elewacji, od strony rzeki Motławy, wzniesiono kwadratową wieżę, zwieńczoną blaszanym hełmem ostrosłupowym z kulą i chorągiewką z datą „1932”. Na wieży znajduje się dzwon z 1847 roku, który jest odlany z poprzedniego, przetopionego dzwonu z 1591 roku. Widnieje na nim inskrypcja: „Soli Deo Gloria” – „Tylko Bogu Chwała”. Od strony południowej dobudowano niewielką kruchtę, czyli przedsionek przed wejściem. Podczas obchodów 700-lecia wsi mieszkańcy wyszli z inicjatywą przywrócenia do kościoła skrzydeł ołtarza. Skrzydła te, ufundowane w XVI wieku przez Urszulę Wennenpfenings zd. Schewecke, podczas wojny przechowywał u siebie jeden z mieszkańców Wróblewa. Zachowały się do dzisiaj, ale od 1967 roku znajdują się w Muzeum Narodowym w Gdańsku. Kopie czterech tablic wykonanych w ramach projektu „Malowane skrzydła Wróblewa” zostały umieszczone w miejscu oryginalnych w 2009 roku. Wewnątrz znajduje się empora chóru muzycznego z lożą kolatorską. Ściny pokrywa polichromia z 1947 roku. Na wyposażenie składa się ambona późnorenesansowa z 1 połowu XVII wieki wsparta na kolumnie jońskiej i chrzcielnica z ok0ło 1640 roku. Na zachodniej ścianie znajdują się witraże oprawione w drewniane ramy. Świątynia obecnie jest kaplicą filialną parafii we Wocławach. Kościół znajduje się w północnej części wsi.

Wróblewo jest położone 8 km na wschód od Pruszcza Gdańskiego, 1 km na północ od drogi nr 227 do Cedrów Wielkich.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2017 roku.