Średniowieczną siedzibę rycerską, w formie wieży mieszkalnej, w Żarkach Wielkich wzniesiono w XIV wieku, przez nieznanego fundatora. Budowla założona na rzucie prostokąta o wymiarach 12,5 x15 m, została wymurowana z kamienia i cegły, do wysokości prawdopodobnie trzech kondygnacji. Całość była otoczona murami obwodowymi o wysokości 3-6 m i fosą.

Sama budowla zwana Czerwonym domem, nie cieszyła się najlepszą sławą za sprawą rodu von Hackenborn, który miał opinię rycerzy-rabusiów i awanturników. Stąd nieprzypadkowo na swoją siedzibę wybrali Żarki Wielkie, miejsce położone obok bardzo ruchliwego traktu handlowego, tuż obok dogodnej przeprawy przez Nysę. Później zamek był własnością Bibersteinów i Schoenaichów. W XV wieku wieża była wielokrotnie oblegana, zdobywana i niszczona. Po tych przejściach popadła w ruinę, i już w XVII wieku stała się źródłem materiału potrzebnego do budowy nowego kościoła. W ostateczną ruinę wieża popadła w XVIII stuleciu. Do dziś zachowały się mury do wysokości pierwszego piętra.

Żarki Wielkie są położone 26 km na zachód od Żar, przy drodze nr 12 do przejścia granicznego z Niemcami w Łęknicy. Około 100 metrów za tablicą z nazwą miejscowości (jadąc od północy) należy skręcić w pierwszą asfaltową drogę w prawo i następnie po około 150 m tuż przed skrzyżowaniem znajduje się polna droga w prawo, która doprowadzi nas do ruin wieży.

Zdjęcia wykonano w maju 2023 roku.