Sanktuarium Jezusa Miłosiernego w Zielonce Pasłęckiej, w kościele św. Jana Chrzciciela powstało w 1987 roku, kiedy to biskup warmiński Edmund Piszcz intronizował cudowny obraz Pana Jezusa Miłosiernego oraz wydał dekret, w którym napisał m.in.: „Dla pogłębienia wiary i umocnienia świętości ludu Bożego ustanawiam niniejszy kościół parafialny w Zielonce Pasłęckiej diecezjalnym sanktuarium Jezusa Miłosiernego”.
Pierwsza parafia w Zielonce Pasłęckiej została erygowana w 1506 roku. Świątynia do 1945 roku, kiedy to przekazano ją kościołowi katolickiemu, była własnością ewangelików. Obecny, murowany, barokowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela został zbudowany w latach 1778-92.
Jest to jednonawowa świątynia nakryta dwuspadowym dachem z wieżą wzniesioną w 1778 roku. W ołtarzu głównym znajduje się cudowny wizerunek tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego. Po bokach stoją figury świętych Piotra i Pawła. W ołtarzu bocznym mieści się ołtarz z wizerunkiem i relikwiami bł. Karoliny Kózkówny. Na szczególną uwagę zasługuje wspomniany cudowny obraz tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego, który został namalowany farbą olejną na desce o wymiarach 69,5×54 cm. Przedstawia Syna Bożego jako Króla Boleści. Na twarzy Jezusa wymalowane jest wielkie cierpienie. Obiema dłońmi wskazuje na, zadaną mu włócznią przez żołnierza, krwawiącą ranę na prawym boku. Obraz przykrywa osiemnastowieczna, srebrno-złota szata z cierniową koroną i otaczającymi głowę Chrystusa promieniami. W dolnej części obrazu widnieje, wykonana ze srebrnej blachy szarfa, na której umieszczono napis – „Lud się do Ciebie w potrzebach ucieka, Jezu, od Ciebie miłosierdzia czeka. Roku 1773”.
Obraz przez kilkaset lat do 1920 roku czczony był w Tarnorudzie, na Podolu. Po wybuchu rewolucji październikowej nastały ciężkie czasy dla ludzi wierzących, zwłaszcza zaś dla katolików zamieszkałych na terenach Związku Radzieckiego. Ówczesny proboszcz Tarnorudy, przeczuwając najgorsze, postanowił w 1920 roku wywieźć obraz do Tarnopola. Wkrótce inny kapłan zawiózł obraz do Krakowa, gdzie znalazł schronienie w kościele św. Kazimierza. We wrześniu 1929 roku obraz został przewieziony z Krakowa do katedry łuckiej na Wołyniu. W uroczystej procesji został przeniesiony z łuckiej katedry do kościoła w Rożyszczach. W 1945 roku mieszkańcy Różyszcza musieli opuścić swe domy i przenieśli się do Zielonki Pasłęckiej. Obraz został wówczas wywieziony do Malborka po czym słuch po nim zaginął. W latach 80-tych odnaleziono go w klasztorze sióstr terezjanek w Ostródzie i 26 września 1986 roku został przekazany do Zielonki Pasłęckiej. Liczne rzesze wiernych przybywają na uroczystości odpustowe, które mają miejsce w niedzielę Miłosierdzia Bożego oraz 24 czerwca, kiedy to przypada święto Narodzenia św. Jana Chrzciciela.
W samym kościele znajdują się także relikwie wielu (wg tablicy umieszczonej w bocznym wejściu aż 29) świętych i błogosławionych, m. in. św. Jana Pawła II, św. Ojca Pio, bł. Teresy z Kalkuty, bł. Ks. Jerzego Popiełuszki oraz św. Faustyny. Część z relikwii znajduje się w niewielkiej Kaplicy Miłosierdzia Bożego z przodu kościoła. Coraz liczniej przybywających pielgrzymów przyciąga, obok cudownego obrazu, Golgota wybudowana z polnych kamieni obok kościoła w latach 1986-87. W pobliżu świątyni znajduje się również grota Matki Bożej z Lourdes. Teren Sanktuarium otwarty jest cały czas, jednak wejście do kościoła możliwe jest tylko przed mszą św. W innych godzinach można wejść do bocznego przedsionka i zobaczyć wnętrze kościoła przez kratę.
Msze święte w niedziele i święta odbywają się o godz. 9:00, 10:30 oraz 12:15. W dni powszednie o godz. 18:00, w okresie zimowym o 17:00. W ostatnich latach wybudowano w Zielonce Pasłęckiej niezwykłą Drogę Krzyżową, która ciągnie się na przestrzeni 2,5 km wśród domów i zagród mieszkańców wioski.
Zielonka Pasłęcka jest położona w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, 8 km na południe od Pasłęka, po wschodniej stronie drogi nr 7, do Małdyt.
Zdjęcia wykonano w lipcu 2017 roku.