Średniowieczny zamek w Złotym Stoku znany jest tylko z rysunków kartograficznych F.B. Wernhera umieszczonych w  „Topografii Śląska”, i „Albumie widoków miast śląskich”.  Na dwóch rysunkach można podziwiać średniowieczny złotostocki zamek książęcy po pałacowej, renesansowej przebudowie. Posiadał on wówczas 4 ozdobne baszty, 3 kondygnacje i dach czterospadowy (na jednym z rysunków Wernher prawdopodobnie ze względu na zastosowany przez niego stopień uproszczenia narysował zamek bez baszt). 

Nie posiadamy niestety informacji, kiedy pierwotnie zamek ten został zbudowany, niemniej z przekazów niemieckich wynika, że już w 1033 roku został doszczętnie zniszczony i popadł w ruinę. Ponownie odbudowany w czasie trwania wojny husyckiej (1419 – 1436) uległ ponownie znacznemu zniszczeniu w trakcie wojny trzydziestoletniej (1618 – 1648). Z przekazów historycznych wiadomo również, że w 1842 roku resztki murów zamku książęcego o wysokości 12 m zostały rozebrane.

Złoty Stok po raz pierwszy wymieniony w XIII wieku był własnością Eberharda von Reichenstein, a potem rodziny von Haugwitzów. Jeśli istniał tu zamek to prawdopodobnie oni byli jego fundatorami. Z dostępnych informacji wiadomo również, że w 1507 roku książęta ziębiccy ówcześni właściciele kopalń i zamku pałacowego w Złotym Stoku po uzyskaniu przywilejów na bicie złotych guldenów i groszy górniczych w 1502 roku przenieśli częściowo swoją mennicę z Ząbkowic do Złotego Stoku. Początkowo mennica ta mieściła się na w/w zamku książęcym. Podczas prac budowlanych na terenie miasta, przy ulicy Wolności 10 natrafiono na pozostałości kamiennej piwnicy. Nie wiadomo czy to odkrycie można identyfikować z zamkiem. Całkiem możliwe, że świadczą one o istnieniu tu w średniowieczu zamku, który potem został przebudowany na uwiecznioną przez Wernera renesansową budowlę.

Złoty Stok jest położony 15 km na wschód od Kłodzka, przy drodze nr 46 do Paczkowa.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2021 roku.