Pałac w stylu baroku saskiego w Konstantynowie wybudował Karol Józef Odrowąż Siedlnicki w 1744 roku. Rezydencja składała się z piętrowego korpusu głównego z arkadowym portykiem i dwóch parterowych skrzydeł. W końcu XVIII wieku majątek nabył ówczesny wojewoda podlaski Tomasz Walerian Aleksandrowicz. W posiadaniu tej rodziny był on przez pierwsze półwiecze XIX wieku, a następnie przejęli go Plater-Zyberkowie. W połowie XIX wieku pałac uległ znacznemu zniszczeniu. W 1870 roku hrabia Tadeusz Plater-Zyberka odbudował pałac nadając mu neoklasycystyczny styl.

Korpus główny został obniżony i w osi zbudowano ośmiokolumnowy portyk joński, przed którym warują dwa lwy.  Po obu stronach korpusu wzniesiono dwie piętrowe wieżyczki zwieńczone krenelażem. Do prawego skrzydła dostawiono oficynę ustawioną prostopadle do fasady, połączoną z korpusem arkadą. Fasadę oficyny zwieńczono szczytem schodkowym. Całość otoczono angielskim parkiem krajobrazowym założonym w pierwszej połowie XIX wieku.

Po II wojnie światowej pałac stał się własnością skarbu państwa i przez wiele lat mieściła się w nim szkoła. Obecnie jest własnością gminy, która chce go sprzedać.

Konstantynów jest położony 19 km na północ od Białej Podlaskiej, przy drodze nr 811. Na głównym rondzie w miejscowości należy skręcić w prawo na Terespol i po przejechaniu 500 m po prawej stronie znajduje się wjazd do parku pałacowego.

Zdjęcia wykonano w maju 2008 roku.

  • Widok od bramy wjazdowej

  • Ośmiokolumnowy portyk

  • Lew strzegący wejścia

  • Elewacja frontowa

  • Oficyna

  • Jedna z wieżyczek

  • Elewacja boczna oficyny

  • Elewacja tylna