Klasztor ojców reformatów w Dzierzgoniu został zbudowany po roku 1720, kiedy to otrzymali zgodę na wykorzystanie cegły rozbiórkowej z zamku.

Powstała wówczas czteroskrzydłowa, piętrowa budowla z wewnętrznym dziedzińcem i kościołem. Całość wzniesiona w stylu barokowym została nakryta dwuspadowymi dachami.

Klasztor dzierzgoński podczas wszystkich wojen służył jako kwatera dowództwa przechodzących tędy armii. Tak było właśnie podczas kampanii napoleońskiej. W marcu 1807 roku wojska francuskie zajęły klasztor i kościół i urządziły tam szpital. Po kilku miesiącach odchodząc pozostawiły budynki mocno podniszczone. 30 czerwca 1832 roku rząd pruski skasował klasztor reformatów i nie został on nigdy reaktywowany. Pozostały po nim całkiem okazałe budynki klasztorne, które przeznaczono na szkołę dla dzieci wyznania luterańskiego i katolickiego oraz na mieszkania dla nauczycieli, a kościół klasztorny powierzono miejscowej parafii. Kiedy wystawiono nowy budynek szkolny, klasztor 29 stycznia 1929 roku został przeznaczony na powiatowy dom starców, którymi opiekowały się siostry zakonne, dysponujący miejscem dla 120 osób. Siostry samarytanki zamieszkiwały tu jeszcze do chwili wyzwolenia miasta. Część pomieszczeń byłego klasztoru wykorzystywana była nawet na więzienie i areszt.  Działała tu również kasa spółdzielcza, w latach sześćdziesiątych prezydia miejskiej i gromadzkiej rady narodowej, cukiernia, jadłodajnia, ORS. W roku 1965 od pioruna spłonęło całe zadaszenie. Po zabezpieczeniu i odbudowie części dachowej budynek przystosowano do celów mieszkalnych.

Po długich pracach remontowych odnowiony budynek przekazano w 1991 roku dla Dzierzgońskiego Ośrodka Kultury, a kościół służy grekokatolikom jako cerkiew pw. Zesłania Ducha Świętego.

Dawny klasztor reformatów znajduje się w centrum miasta, tuż nad rzeką, przy ul. Krzywej.

Dzierzgoń jest położony 27 km na południowy-wschód od Malborka przy drodze nr 515 do Iławy.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.