Gotycka kaplica pw. Najświętszej Marii Panny zwana w późniejszych wiekach kościołem polskim, została wybudowana w latach 1378-1402 przez biskupa Jana I Mnicha. Świątynia znajdowała się poza murami miasta, ściana północna była połączona z murem miejskim przerzuconą przez fosą arkadką.

Kościół został przebudowany w XVI wieku. Szczyt wschodni posiada ścianę ażurową z kolistymi otworami i trzema wnękami z blendami i okienkiem. Szczyt zachodni ma cztery wnęki i małe biofory po bokach, oraz ośmioboczną wieżę przypominająca basztę obronną. Oba szczyty są ozdobione smukłymi sterczynami. Wewnątrz kościoła zachował się drewniany polichromowany strop z połowy lat dwudziestych XVIII wieku, wykonany w stylu barokowym. W części centralnej przedstawiony jest Chrystus jako źródła życia oraz ukazane w formie medalionów postacie czterech ewangelistów z ich symbolami. Ciekawostką są częściowo odsłonięte ornamenty roślinne i cytaty z psalmów i ewangelii po polsku i niemiecku oraz napis fundacyjny po łacinie. W czasach reformacji świątynia służyła katolickiej ludności Prabut.

Obecnie w kościele znajduje się Izba Pamiątek w której można obejrzeć dawne narzędzia rolnicze, przedmioty codziennego użytku, narzędzia rzemieślnicze, zbiory numizmatyczne, militaria oraz twórczość ludową miejscowych twórców. Izba pamięci jest czynna w sezonie letnim.

Kościół Polski znajduje się przy ul. Zamkowej, w południowo-zachodniej części miasta, 250 metrów od rynku. Prabuty są położone 17 km na wschód od Kwidzyna, przy drodze nr 521 do Susza.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.