Wielka Synagoga w Grodnie, zwana Nową lub Chóralną została wzniesiona w latach 1575-78 z inicjatywy rabina Morduchaja ben Abrahama Jaffe. Budynek ten spłonął podczas pożaru w 1617 roku. Wkrótce król Polski Zygmunt III Waza zezwolił Żydom na budowę nowej „na tymże miejscu gdzie stara była”.

Obecna, murowana synagoga powstała, po kolejnym pożarze starej w 1899, w latach 1902–05 w stylu eklektycznym i mauretańskim. Jest to trzykondygnacyjny budynek z dwoma klatkami schodowymi. Wewnątrz na środku sali modlitewnej stoi Bima. Boniowane elewacje są bogato ozdobione pilastrami, półkolumnami oraz gzymsami i obramieniami okiennymi.

W 1941 roku po wkroczeniu wojsk niemieckich wnętrze synagogi zostało zdewastowane. Synagoga znajdowała się wtedy na terenie getta utworzonego przez Niemców. W 1944 roku władze sowieckie zamknęły synagogę, a jej wnętrze wykorzystywano jako magazyn. W 1991 roku została zwrócona gminie żydowskiej w Grodnie, która ją częściowo wyremontowała i z powrotem dostosowała do funkcji kultowych i muzealnych.

Synagoga jest położona niedaleko Starego Zamku, przy ul. Vialikaja Trajeckaja.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2014 roku.