Bizantyjska Cerkiew Świętego Jana Chrzciciela z X – XI wieku jest jednym z bardzo dobrze zachowanym zabytkiem sakralnym Nesebyru.

Wnętrze jest ozdobione freskami. Jej konstrukcja została wykonana z surowego kamienia i zaprawy. Świątynia ma 14 m długości i 10 m szerokości. Wokół okien i nad drzwiami można zobaczyć ceglane elementy dekoracyjne. Cerkiew jest typowym przedstawicielem przejściowego projektu między krótką bazylią a kościołem budowanym na planie krzyża, jedynym tego typu obiektem zachowanym w Nesebyrze. Nad nawą wznosi się cylindryczna kopuła, która kończy się kopulastym hełmem. Po wschodniej stronie znajdują się trzy półkoliste absydy. Cztery masywne filary wspierają kopułę i tworzą krzyż. Wewnątrz kościoła ściany są gładkie i nienaruszone. Zewnętrzna elewacja jest prosta, bez dekoracyjnych płytek ceramicznych i nisz, typowych dla stylu ozdobnego. Cegły zostały wykorzystane jako element dekoracyjny nad wejściem, w poszarpanych gzymsach i wokół okien. Zachodnie, północne i południowe elewacje kościoła posiadają wysokie, ślepe łuki. Kościół był otynkowany i pomalowany freskami. Wewnątrz, na południowej ścianie znajduje się portret donatora z XIV wieku.

Podczas wykopalisk archeologicznych, będących częścią projektu renowacji prowadzonych w latach 2012-13 stwierdzono, że kościół został zbudowany na fundamentach wcześniejszej, bizantyńskiej bazyliki trójnawowej, pochodzącej z VI wieku. 

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.

  • Elewacja frontowa i boczna

  • Cylindryczna kopuła

  • Elewacja tylna