Neorenesansowy pałac w Kryspinowie został zbudowany w XVIII wieku z inicjatywy rodziny Żeleńskich. W XIX wieku rezydencja została gruntownie przebudowana. Pałac jest murowany z kamienia i cegły, podpiwniczony, piętrowy z częścią parterową dobudowaną od strony wschodniej. Korpus główny założony na planie prostokąta, wieńczą dachy dwuspadowe z dekoracyjnymi lukarnami, mieszczącymi owalne okienka. Umieszczone niesymetrycznie wejście główne poprzedzone zostało portykiem wspartym na czterech kolumnach, dźwigających na wysokości piętra balkon, otoczony kamienną balustradą tralkową. Od strony fasady ogrodowej na osi wejścia głównego znajduje się trójbocznie zamknięty ryzalit mieszczący salon z wejściem w przyziemiu od ogrodu oraz niewielkim balkonem na poziomie pierwszego piętra, otoczonym balustradą w formie żeliwnej kratownicy. Ryzalit ogrodowy nakrywa dach wielopołaciowy. Jedenastoosiowa elewacja główna posiada symetrycznie rozmieszczone prostokątne okna, na pierwszym piętrze ozdobione gzymsami nadokiennymi oraz płycinami w strefie podokienników mieszczącymi płaskorzeźbioną dekorację w formie roślinnej girlandy. Elementami podziału poziomego elewacji są: wydatny, profilowany gzyms podokapowy oraz niewielki gzyms międzykondygnacyjny. Okna parteru w elewacji ogrodowej umieszczone zostały w zamkniętych półkoliście wnękach, wypełnionych dekoracją rzeźbiarską. Pięcioosiowa fasada zachodnia została zwieńczona na poziomie dachu ozdobnym, dwukondygnacyjnym szczytem, wypełnionym niszami i zamkniętym po bokach spływami wolutowymi, flankowanymi rzeźbionymi wazonami umieszczonymi na wysokich podporach. Od strony wschodniej do korpusu głównego pałacu przylega parterowa, prostokątna przybudówka o bogato rozczłonkowanej części szczytowej, nawiązującej w charakterze do szczytów korpusu głównego.

          Pierwotnie wieś nazywała się Śmierdząca, swoją nową nazwę wieś uzyskała od imienia syna Franciszka Żeleńskiego, Kryspina, którego własność stanowiła na przełomie XVIII i XIX wieku. Po jego śmierci w 1830 roku, majątek odziedziczył jeden z jego synów, generał Wit Żeleński, a następnie, prawdopodobnie jeszcze za życia generała dobra przeszły w ręce Jana Skirlińskiego, wychowanka Żeleńskich. On to właśnie, w 1897 roku zmienił nazwę wsi na Kryspinów, chcąc uczcić pamięć ojca Wita – Kryspina Żeleńskiego. Po bezpotomnej śmierci Jana Skirlińskiego w 1910 roku, majątek został sprzedany rodzinie Suskich z Krakowa. W rękach tej rodziny i ich spadkobierców dobra pozostawały aż do końca II wojny światowej. Po 1945 roku majątek zostaje rozparcelowany pomiędzy miejscowych rolników, a w pałacu powstaje Państwowy Dom Dziecka. W latach 50-tach należy do Gminnego, a potem Państwowego Ośrodka Maszynowego. W połowie lat 90-tych pałac powrócił do spadkobierców dawnych właścicieli.

          Kryspinów położony jest ok. 10 km na zachód od centrum Krakowa, przy drodze nr 780 (wyjazd z Krakowa ul. Księcia Józefa), kierunek Liszki. 

          Zdjęcia wykonano w styczniu 2015 roku.