Barokowy zespół klasztorny Karmelitów Bosych pw. św. Teresy stanowi jedną całość z kaplicą Ostrobramską. Zespół (klasztor i kościół) powstał w latach 1633-54 z fundacji podkanclerzego litewskiego Stefana Paca, przy finansowym wsparciu króla Władysława IV. Pracami kierował architekt królewski Constante Tencalla.
Powstała wówczas wczesnobarokowa, trójnawowa, pozbawiona wież bazylika z przepiękną dwukondygnacyjną fasadą, zwieńczoną trójkątnym szczytem z herbem Paców. Do dekoracji fasady sprowadzono szlachetne kamienie ze Skandynawii. Prezbiterium świątyni zostało nakryte owalną kopułą. Wnętrze uderza kontrastem pomiędzy wysoką i szeroką nawą główną oraz wąskimi i niskimi nawami bocznymi z kaplicami. Po pożarze w 1760 roku świątynia otrzymała, zachowany do dziś, rokokowy wystrój i wyposażenie, zaprojektowane przez Jana Krzysztofa Glaubitza. Najcenniejsze elementy wyposażenia to 9 ołtarzy, ambona, prospekt organowy, konfesjonały i ławki. Freski z II połowy XVIII wieku, zostały namalowane przez Macieja Słuszczańskiego, a odrestaurowane w latach 1927– 29. Na sklepieniach i ścianach nawy głównej ukazano sceny z życia św. Teresy w bogatej stiukowej oprawie.
W 1783 roku do świątyni dobudowano bogato zdobioną kaplicę Pociejów p.w. Ukrzyżowanego Zbawiciela. Z przedsionka kościoła do kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej prowadzą schody.
Zespół klasztorny św. Teresy znajduje się przy ul. Aušros Vartai (Ostrobramska).
Zdjęcia wykonano w kwietniu 2010 roku.