Z początkiem XIX wieku kamieniczka przy Bernardyńskiej 11, w której dziś mieści się Muzeum Adama Mickiewicza, należała do niejakiego Życkiego. W 1822 roku wynajmował w niej mieszkanie (na parterze od strony dziedzińca) Adam Mickiewicz, m.in. przygotowywał tu do druku „Grażynę”. Po kilkuletnich staraniach w 1911 roku Wileńskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk utworzyło w kamienicy, będącej wówczas własnością znanego śpiewaka i wydawcy Jana Obsta, muzeum poświęcone pamięci wieszcza – Adomo Mickeviciaus Memorialinis butas-muziejus.

Podczas II wojny światowej muzeum zostało częściowo zniszczone, odnowiono je w 1955 roku, w setną rocznicę śmierci poety. W roku 1979 dokonano remontu budynku – od 1983 roku w trzech salkach znowu mieści się muzeum poety, pozostające pod opieką Uniwersytetu Wileńskiego.

Placówka nawiązuje do związków wieszcza z miastem i Litwą. Można tu zobaczyć m.in. krzesło poety przywiezione z Paryża, które przed wojną stało w celi Konrada przy klasztorze Bazylianów, oraz część sprzętów domowych z jego mieszkania w Kownie. Jest również księga rejestracyjna studentów z 1815 roku, w której pod nr 93 wpisano Mickiewicza, wreszcie przekłady dzieł na język litewski. 

Muzeum ( jest czynne wt.–pt. 10.00– 17.00, sb. i nd. 10.00–14.00 ) znajduje się przy Bernardinu gatve 11, (Bernardyńska 11) blisko kościoła św. Michała. 

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2010 roku.

  • Wejście na dziedziniec

  • Dziedziniec kamienicy

  • Tablica informacyjna

  • Tablica informacyjna

  • Obecny kustosz muzeum