Pobenedyktyński zespół klasztorny w Mogilnie powstał z fundacji króla Bolesława Śmiałego w 1065 roku. Romański kościół pw. św. Jana Apostoła został wzniesiony z granitowych ciosów, a budynki klasztorne były pierwotnie drewniane. Świątynia była trójnawową bazyliką z wieżą od zachodu, absydą główną i parą absyd przy transepcie.

W połowie XIII wieku gród i zespół zostały zniszczone przez księcia Władysława Odonica. Podczas odbudowy kościół nabrał charakteru gotyckiego, zniknął transept i absydy boczne, a nawy zostały przedłużone. Od południa powstał murowany klasztor składający się z trzech skrzydeł otaczających czworoboczny wirydarz z romańską studnią. Wewnątrz kościoła zachowało się wiele romańskich elementów takich jak krypty i kaplice. W 1797 roku wzniesiono późnobarokową, dwuwieżową fasadę zachodnią, a elewacje zewnętrzne zostały zbarokizowane. Ołtarz główny w stylu rokokowym z elementami klasycystycznymi pochodzi z końca XVIII wieku. 

Mogilno jest położone 34 km na północny-wschód od Gniezna, przy drodze nr 254 do Barcina. Zespół klasztorny znajduje się w południowej części miasta.

Zdjęcia wykonano w maju 2007 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Nawa główna

  • Narożnik północno-wschodni

  • Narożnik północno-wschodni

  • Klasztor - elewacja wschodnia

  • Elewacja zachodnia