Romańska rzymskokatolicka katedra św. Antoniego (port. Se de Lisboa) w Lizbonie została zbudowana w 1150 roku przez pierwszego króla Portugalii, Alfonsa I Zdobywcę po odbiciu miasta od Maurów. Wzniesiono ją na ruinach starego meczetu dla podkreślenia siły chrześcijaństwa i wyższości nad islamem.

Jest to kamienna budowla wyglądem przypominająca fortecę. W fasadzie frontowej, trzynawowej świątyni stoją dwie kwadratowe wieże – dzwonnice, zwieńczone krenelażem, między którymi znajduje się portal wejściowy. Katedra posiada ogromne rozetowe okna. We wnętrzu wzniesionej na planie krzyża łacińskiego świątyni znajduje się gotycka kaplica Bartolome Joanesa, w której znajduje się godne uwagi retabulum w stylu barokowym, grobowce króla Alfonsa IV i jego żony w ołtarzu głównym oraz gotycki krużganek. Wnętrze świątyni w XVIII wieku z rozkazu króla Jana V wykończono w stylu rokokowym. Najnowsze widoczne zmiany w świątyni są konsekwencją odbudów przeprowadzonych po trzęsieniach ziemi w 1385 i 1755 roku. 

Zdjęcia wykonano w październiku 2011 roku.