Prawa miejskie otrzymała Kremnica w 1328 roku od króla węgierskiego Karola Roberta. Podstawą powstania i rozwoju miasta było złoto, którego wydobycie zaczęto prowadzić w połowie XI wieku. Obok złota wydobywano tu również srebro, a z czasem i rudy innych metali. Miasto otrzymało od króla przywilej górniczy i menniczy na wzór czeskiej Kutnej Hory. Błyskawiczny rozwój miasto zawdzięczało zwłaszcza mennicy królewskiej, w której od 1329 roku bito srebrne grosze, a od 1335 złote dukaty i srebrne denary.

Na wzgórzu w północnej części miasta wzniesiono na przełomie XIV i XV wieku zamek wokół kościoła św. Katarzyny, otoczony podwójnym murem obronnym z bramą wjazdową i basztami. Samo miasto, traktowane jako bank Węgier, usytuowane u podnóża warowni, również otoczone zostało w XV-XVI wieku niezależnymi murami obronnymi z czterema basztami i trzema bramami, które istnieją do dziś. Z zamku zachował się do dziś kościół, wieża bramna i fragmenty fortyfikacji. W centrum miasta znajduje się pochyły rynek, Stefanikovo Namestie, wokół którego przycupnęły zabytkowe kamieniczki. W jednej z nich mieści się Muzeum Monet i Medali. Po przeciwnej stronie placu znajduje się budynek dawnej mennicy, a u góry – ratusz. Na środku rynku ustawiono przepiękny słup morowy z 1772 roku, którego pozłacane zwieńczenie niewątpliwie świadczy o minionej świetności miasta. Od południa do miasta można się dostać przechodząc przez piękną Dolną Bramę zbudowaną w 1539 roku. Kopalnie złota zostały zamknięte dopiero w 1970 roku, natomiast mennica, po modernizacji w 1974 roku działała do wprowadzenia Euro. Obecnie mieści się w niej muzeum.      

Kremnica jest położona  45 km na południe od Martina, przy drodze nr 65 . Zamek i stare miasto znajdują się po lewej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w lutym 2008 roku.