Melrose Abbey to zachowane ruiny opactwa, położone nieopodal miejscowości Melrose w Szkocji. Opactwo zostało założone przez króla Dawida I Szkockiego w 1136 roku dla mnichów cysterskich z Yorkshire. Klasztor liczył ok. 100 mnichów, nie licząc opata i dostojników. Przywileje i majątki opactwa były bardzo rozległe.

Opactwo założone jest na tradycyjnej osi wschód – zachód. Część zachodnia jest prawie całkowicie nie istnieje poza fundamentami. Część wschodnia jest mniej zniszczona. Cmentarz służący lokalnej społeczności leży na południe i południowy wschód od opactwa. Opactwo jest jedynym szkockim opactwem, w którym zachowały się niektóre oryginalne płytki podłogowe.

Jest to jeden z czterech dużych klasztorów przygranicznych znajdujących się na trasie szlaku Borders Abbeys Way. Opactwo było wielokrotnie napadane i łupione przez wojska angielskie, najdotkliwiej w 1322 i w 1385 roku. Klasztor należał do najważniejszych w Szkocji czego dowodem jest, złożone tu serce króla Szkocji Roberta I Bruce’a. Do upadku opactwa przyczyniły się działania króla Henryka VIII, który mścił się na Szkocji za odrzucenie ratyfikacji małżeństwa jego syna z Marią Stuart oraz początek reformacji powiązany z kasatą zakonów pod koniec XVI wieku. W 1618 roku część kościoła opackiego przekształcono w kościół parafialny miasta. Używano go do 1810 roku, kiedy to w mieście wzniesiono nowy kościół.

Mówi się, że w kościele pochowano serce Roberta Bruce’a, być może przywiezione z krucjaty z ciałem lorda Douglasa w 1330 lub 1331 roku. Miejsce to oznaczono małą metalową tabliczką.  W dzisiejszych ruinach opactwa w najlepszym stanie zachowały się łuki nawy głównej, kaplice prawej nawy, transept południowy oraz prezbiterium. Do dziś zachowały się bogate zdobienia i rzeźby, wśród nich są postacie świętych, rzeźby smoków, goblinów, gargulce, czy nawet świnia grające na dudach. Najlepiej zachował się dom opata, w którym urządzono muzeum.

Melrose jest położone ok. 60 km na południe od Edynburga.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2023 roku.