Herkulanum (wł.Ercolano) według mitologicznej tradycji zostało założone przez Heraklesa, natomiast w rzeczywistości jest pochodzenia greckiego. W VI wieku p.n.e. dostało się pod panowanie Greków z Neapolis i Cumae, a w V wieku p.n.e. zdobyli je Samnici. W roku 307 p.n.e., w czasie drugiej wojny samnickiej podbili je Rzymianie i odtąd miasto stało się miejscowością wypoczynkową, a w roku 89 p.n.e. cesarz Sulla założył w nim osadę weteranów. Większość mieszkańców trudniła się rolnictwem i rybołówstwem. Ponieważ Herkulanum nie było miastem handlowym, nie było tu rynku, czyli forum a jedynie ulice z willami i sklepami.

24 sierpnia 79 roku miasto wraz z pobliskimi Pompejami zostało zniszczone przez potężny wybuch Wezuwiusza, który zasypał je popiołami, błotem i lawą o grubości do 12 metrów. Dotychczas sądzono że większość mieszkańców zdołała ujść z życiem, w przeciwieństwie do Pompejów. Jednakże niedawne odkrycia szkieletów w przerażających pozach, znajdujących się pod ceglanymi sklepieniami nad ówczesnym brzegiem morza sugerują, że mieszkańcy padli ofiarą tzw. chmury piroklastycznej, czyli rozżarzonego do temperatury setek stopni obłoku gazowego.

Ruiny Herkulanum zostały odkryte w 1709 roku, gdy podczas kopania studni natrafiono na starożytny teatr. Od tego momentu rozpoczęto prace wykopaliskowe prowadzone metodą rabunkową, wywieziono w tym czasie wiele marmurów i brązów w celu udekorowania pałaców Neapolu.

Prawdziwe prace badawcze i konserwatorskie rozpoczęto dopiero w 1927 roku. Herkulanum było miastem dużo mniejszym niż Pompeje, toteż łatwiej je zwiedzić i jest lepiej zachowane. Miasto zbudowano w oparciu o regularną siatkę ulic z dwiema głównymi, krzyżującymi się w centrum. Z zabytków, których nie można pominąć w czasie zwiedzania, wyróżniają się :

– „Dom z Mozaikowym Atrium”, położony przy końcu głównej ulicy Cardo IV,

– „Dom Jeleni”, luksusowa willa położona z tyłu,

– „Dom Drewnianej Ściany Działowej”, położony przy ulicy Cardo IV,

– „Dom Opus Craticium”, plebejski dom podzielony na mieszkania,

– „Termy”, łaźnie miejskie,

– „Dom Zwęglonych Mebli”, z meblami i freskami,

– „Dom Mozaiki Neptuna”, z mozaikową posadzką,

– „Dom Ardo”,

– „Dom Samnicki”. 

Ercolano jest położone w regionie Kampania, około 15 km na południe od Neapolu, między masywem Wezuwiusza a Zatoką Neapolitańską. Ruiny znajdują się w centrum miasta, pomiędzy ulicami :Corso Resina od zachodu, Via Mare od północy i Via Pignalver od południa. Od południa znajduje się również wielki parking podziemny i główne wejście do ruin. 

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku.