Świątynia Westy została w całości zbudowana z marmuru i znajduje się na terenie dawnego Forum Boarium. Jest ona jedną z lepiej zachowanych świątyń rzymskich.  Powstała najprawdopodobniej około roku 142 p.n.e. z inicjatywy Scypiona Aemilianusa i Lucjusza Mummiusza, a stanowiła część większego przedsięwzięcia urbanistycznego, mającego na celu usprawnienie transportu Tybrem i ułatwienie dystrybucji towarów dowożonych tą drogą do Rzymu. Miała temu służyć modernizacja wspomnianego forum.

Świątynia jest konstrukcją wzniesioną na planie okręgu (tolos), ustawioną na podium z bloków wykonanych z tufu. Przypomina tym samym kilka innych świątyń fundowanych mniej więcej w tym samym okresie Herkulesowi. Stąd też błędna jest wcześniejsza atrybucja przypisująca świątynię bogini Weście. Obecnie nie ulega wątpliwości, iż była ona poświęcona Herkulesowi Oliviariusowi (opiekunowi producentów oraz handlarzy oliwek i oliwy). Jego posąg (prawdopodobnie dzieło Skopasa) miał znajdować się właśnie tutaj. Budowla została wzniesiona w porządku korynckim; sufit perystazy jest typu kasetonowego. W celli znajdował się cokół z ortostatem; pierwotnie była ona przykryta kopułą, która została zniszczona dopiero w średniowieczu, kiedy świątynię przemianowano na kościół. Zarówno sama konstrukcja, jak i szczegóły zdobień architektonicznych wskazują na silną zależność od greckiej sztuki hellenistycznej, inspirowanej dziełami IV w. p.n.e.

Świątynia Westy znajduje się około 800 metrów na południe od Placu Weneckiego, przy ulicy Via Luigi Petroselli.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2011 roku.