Parafia pw. św. Michała Archanioła i św. Mikołaja i kościół w Zblewie po raz pierwszy zostały wymienione w dokumencie osadniczym wsi, wydanym przez komtura grudziądzkiego Dietricha von Schenckenberga 3 sierpnia 1340 roku. Obecny neogotycki kościół zbudowano w latach 1879-80 dzięki inicjatywie ks. oficjała Jana Antoniego Klingenberga z Pelplina. Jego konsekracji dokonał biskup Leon Redner 18 września 1887 roku.

Kościół usytuowany jest na bardziej odpowiednim miejscu, na wzgórzu, bliżej centrum wsi. W przeciwieństwie do poprzednich jest on murowany z czerwonej cegły, odznacza się solidnymi rozmiarami, żebrowym sklepieniem spoczywającym na 16 filarach i wysoką, smukłą wieżą z zegarem, na której znajdują się cztery dzwony: Michał – najstarszy, Najświętszego Serca Pana Jezusa, Jezus – Maryja i Stanisław. Świątynia jest orientowana, z prezbiterium od strony wschodniej, wieżą i głównym wejściem od zachodu. W obecnym kościele pierwotnie znajdowały się trzy neogotyckie ołtarze. Zachowały się z nich tylko dwa. Ołtarz główny, w ramach reformy liturgicznej po Soborze Watykańskim II, zastąpiono tzw. ołtarzem soborowym versus populum (twarzą do ludu). Była to szkoda, ale błąd naprawiono, przejmując w 2003 roku neogotycki ołtarz z dawnej kaplicy „Collegium Marianum” w Pelplinie.

W latach 1997-2004, dzięki staraniom księdza proboszcz Zenona Góreckiego, dokonano gruntownej i kompleksowej renowacji kościoła, jego wyposażenia i otoczenia. W rocznicę śmierci budowniczego, ks. Trętowskiego 22 sierpnia 2003 roku odsłonięto poświęconą mu pamiątkową tablicę, zaś 20 grudnia 2004 roku biskup Jan Bernard Szlaga konsekrował nowy ołtarz główny. Do kościoła od południa przylega cmentarz parafialny.

Tradycja głosi, że w 997 roku przez Zblewo wieziono do Gniezna ciało św. Wojciecha i tu zatrzymano się na nocleg. Legenda ta znalazła swój zewnętrzny wyraz w pomniku św. Wojciecha, postawionym w 1902 roku przed kościołem dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Hieronima Trętowskiego.

Zblewo jest położone 14 km na zachód od Starogardu Gdańskiego, po północnej stronie drogi nr 22 do Czerska.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2018 roku.